słownik Łacino-Polski »

ob w języku polskim

ŁacinaPolski
oblique adverb

pośrednioadverb
w sposób pośredni

obliquitas noun

ukosnoun
ukośna powierzchnia

oblitterō verb

wymazywaćverb
mażąc, usuwać coś z czegoś

obliviscor [oblivisci, oblitus sum] verb

zapominaćverb
gubić coś, zostawiać coś gdzieś (= zapominać (1.1) zabrać coś ze sobą)

zapominaćverb
tracić coś z pamięci, przestawać pamiętać o czymś

oblivisci verb

zapomniećverb
aspekt dokonany od: zapominać

oblocutio noun

sprzecznośćnoun
stosunek zachodzący między zjawiskami, poglądami, interesami niezgodnymi ze sobą

obloquor [obloqui, oblocutus sum] verb

znęcać sięverb
robić krzywdę (najczęściej fizyczną), zadawać ból; męczyć, maltretować

oblātrārtrix verb

naprzykrzać sięverb
nie dawać komuś spokoju; namolnie domagać się czegoś

wiercić dziurę w brzuchuverb
ciągle molestować kogoś o coś

oblātrārtrix noun

konik(zdrobniale) od: koń
noun

zrzęda(potocznie, potoczny) osoba, która ma tendencje do ciągłego narzekania
noun

oblīviō noun

niepamięćnoun
brak pamięci o czymś lub kimś, zapomnienie

obnitor [obniti, obnixus sum] verb

opieraćverb
przeciwstawiać się, stawiać opór

obnixus [obnixa, obnixum] adjective

zawziętyadjective
skłonny do oddawania się jakimś zajęciom całym sobą

obnoxius [obnoxia, obnoxium] adjective

uległyadjective
poddający się czyjejś woli, pozwalający sobą kierować

oboediens [(gen.), oboedientis] adjective

posłusznyadjective
spełniający bez protestu polecenia

oboedientia [oboedientiae] noun

posłuchnoun
poddawanie się czyimś wymaganiom

posłuszeństwonoun
postawa zgody na wykonywanie cudzych poleceń, rozkazów

obolus [oboli] noun

obol(historia, historyczny, historycznie) (numizmatyka, numizmatyczny) drobna moneta w starożytnej Grecji;
noun

obruent verb

tonąćverb
tracić życie w wodzie, topić się

topićverb
próbować pozbawić życia poprzez zanurzanie w czymś płynnym

topićverb
tracić życie w płynie lub czymś grząskim

obruere verb

osiadaćverb
zbierać się na czym poprzez opadanie nań

obruō verb

obezwładnićverb
pozbawić kogoś swobody ruchu

obscenitas [obscenitatis] noun

nieprzyzwoitośćnoun
brak przyzwoitości

obscurus [obscura -um, obscurior -or -us, obscurissimus -a -um] noun

mistyknoun
osoba doświadczająca stanów mistycznych

mistyknoun
wyznawca mistycyzmu

obscurus [obscura -um, obscurior -or -us, obscurissimus -a -um] adjective

ciemnyadjective
nieoświetlony lub słabo doświetlony

obscēna noun

zboczeniec(potocznie, potoczny) (pejoratywnie, pejoratywny) człowiek o nienormalnych zachowaniach, zwłaszcza seksualnych
noun

obscēnitās noun

obscenicznośćnoun
cecha tego, co obsceniczne, bezwstydne, wulgarne

obscēnus adjective

obscenicznyadjective
nieprzyzwoity, nieodpowiedni do pokazywania w miejscach publicznych

sprośnyadjective
cechujący się brakiem przyzwoitości, wstydu; śmiały w dziedzinie seksu

obscūrus adjective

cienistyadjective
pogrążony w cieniu; osłonięty przed światłem

obsecro [obsecrare, obsecravi, obsecratus] verb

błagaćverb
żarliwie, usilnie prosić

obsecratio [obsecrationis] noun

zaklęcie(książkowy) żarliwa prośba
noun

obsecrō noun

apelnoun
publiczne wezwanie skierowane do jakiegoś ogółu do podjęcia działań lub uczestniczenia w czymś

apelacja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) odwołanie się od decyzji sądu do wyższej instancji
noun

rewizja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ponowne rozpatrzenie sprawy przez sąd wyższej instancji jako następstwo odwołania od orzeczeń sądu niższej instancji
noun

obsequor [obsequi, obsecutus sum] noun

żniwo(przestarzałe, przestarzały) dojrzałe zboże, gotowe do zżęcia
noun

123↑

Historia wyszukiwania

    Słowniki online

    Więcej ciekawostek