słownik Polsko-Łacina »
osiadać w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| osiadać verb obierać sobie miejsce zamieszkania, siedzibę | sedeo [sedere, sedi, sessus](2nd) |
| osiadać verb zatrzymywać się na jakimś miejscu | humusverb |
| osiadać verb zbierać się na czym poprzez opadanie nań | obruereverb |
| nie posiadać się z radości verb być właśnie w stanie dużej radości | exsultōverb |
| posiadać (książkowy) o człowieku: być właścicielem czegoś o dużej wartości verb | habeo | possideoverb |
