słownik Łacino-Polski »

ves w języku polskim

ŁacinaPolski
vesania [vesaniae] (1st) F
noun

szaleństwo(potocznie, potoczny) (medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) choroba psychiczna
noun

vesica [vesicae] (1st) F
noun

bańka(potocznie, potoczny) bańka mydlana
noun

bulla(historia, historyczny, historycznie) okrągła metalowa pieczęć przytwierdzana niegdyś do bulli (1.1)
noun

bullanoun
oficjalny dokument papieski;

pęcherz(anatomia, anatomiczny) zbiornik moczu u kręgowców
noun

vesica biliaris | cystis fellea | vesica fellea noun

pęcherzyk żółciowy(anatomia, anatomiczny) narząd wewnętrzny służący do gromadzenia i zagęszczania żółci;
noun

vesica urinaria noun

pęcherz moczowy(anatomia, anatomiczny) narząd wewnętrzny stanowiący zbiornik moczu
noun

vespa [vespae] (1st) F
noun

osa(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Vespula, uskrzydlony owad o żółto-czarnym ubarwieniu, posiadający żądło;
noun

vesper [vesperis] (3rd) M
noun

soirée(przestarzałe, przestarzały) wieczorek towarzyski
noun

wigilia(książkowy) dzień poprzedzający inny dzień, zwykle jakieś święto lub ważne wydarzenie
noun

wigilia(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w kalendarzu chrześcijańskim dzień poprzedzający ważniejsze święto, zwłaszcza Boże Narodzenie, często połączony z postem i uroczystym oczekiwaniem
noun

vesper adjective

wieczorowyadjective
o stroju, fryzurze, makijażu: odpowiedni na eleganckie wydarzenia odbywające się zwykle wieczorem

wieczorowyadjective
o studiach, szkole, nauce: odbywający się wieczorami

Vesper Sanctus noun

wigilianoun
tradycyjna, uroczysta wieczerza w wigilię (1.1) Bożego Narodzenia

vesper | postmeridianum tempus noun

popołudnienoun
okres pomiędzy południem a wieczorem

vesper | vespera noun

wieczórnoun
część doby między zachodem słońca a nocą

vesperae noun
F-Pl

nieszpory(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) jedna z godzin kanonicznych w Liturgii godzin;
noun

vesperascere verb

brunatniećverb
przybierać barwę brunatną

brązowiećverb
nabierać barwy brązowej

vesperi adverb

wieczorami(zobacz) wieczorem
adverb

wieczoremadverb
gdy zapada zmierzch

vespertilio [vespertilionis] (3rd) M
noun

nietoperz(zoologia, zoologiczny) niewielki, latający ssak, kierujący się echolokacją;
noun

vespertinus [vespertina, vespertinum] adjective

wieczornyadjective
odbywający się wieczorem, związany z końcem dnia

Vespula vulgaris noun

osa pospolita(systematyka) (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Vespula vulgaris L., gatunek agresywnej błonkówki z rodziny osowatych o powszechnym występowaniu;
noun

Vesta [Vestae] (1st) F
noun

Westa(astronomia, astronomiczny) planetoida o numerze katalogowym 4;
noun

Westa(mitologia rzymska) bogini ogniska domowego, świętego i wiecznego ognia, utożsamiana z grecką Hestią;
noun

Vestalis | virgo Vestalis noun

westalka(historia, historyczny, historycznie) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kapłanka Westy, rzymskiej bogini ogniska domowego;
noun

vestiarium [vestiari(i)] (2nd) N
noun

szatnianoun
pomieszczenie w teatrze, szkole, lokalu gastronomicznym itp., gdzie pozostawia się wierzchnie okrycia

vestibulum [vestibuli] (2nd) N
noun

przedsionek(architektura, architektoniczny) niewielkie pomieszczenie oddzielające wejście od wnętrza budynku
noun

westybul(architektura, architektoniczny) pomieszczenie poprzedzające główną klatkę schodową
noun

westybul(architektura, architektoniczny) reprezentacyjny przedsionek
noun

vestigator noun
M

tropiciel(kynologia, kynologiczny) (łowiectwo, łowiecki) pies tropiący zwierzynę;
noun

tropiciel(łowiectwo, łowiecki) osoba tropiąca zwierzynę
noun

vestigium [vestigi(i)] (2nd) N
noun

śladnoun
oznaka przejścia, przejechania, przelotu kogoś lub czegoś

vestigium | solea ferrea noun

podkowanoun
metalowe wzmocnienie kopyt końskich;

vestimenta noun

ubiórnoun
elementy nakładane na ciało; to, co ma się na sobie

vestis [vestis] (3rd) F
noun

odzieżnoun
ubranie, okrycie, tkanina służąca do ochrony przed zimnem, wilgocią oraz okrywająca intymne miejsca

vestis Tirolensis noun

dirndlnoun
rodzaj stroju ludowego, pochodzącego z rejonu Alp;

vestitus [vestitus] (4th) M
noun

strójnoun
określony rodzaj ubioru

vestitus | vestimenta noun

ubranienoun
wszystko, co służy do okrycia ludzkiego ciała

12

Historia wyszukiwania