wiąz meaning in Swedish
| Polish | Swedish |
|---|---|
| powiązać verb połączyć wiele elementów, faktów w całość | umgås [umgicks, umgåtts, pres. umgås]verb |
| powiązać verb związać pętami poszczególne jednostki | förbinda [förband, förbundit, förbunden förbundet förbundna, pres. förbinder]verb |
| przywiązanie noun oddanie, uczucie, sentyment, skłonność, więź | exekution [~en ~er]substantiv |
| przywiązywać wzbudzać coraz większą sympatię u kogoś | |
| rewolwer wiązkowy krótka, powtarzalna broń palna wyposażona w wiązkę kilku luf obracających się podczas strzelania; | |
| rozwiązanie (matematyka, matematyczny) wynik noun | lösning [~en ~ar]substantiv |
| rozwiązać verb | bryta [bröt, brutit, bruten brutet brutna, pres. bryter]verb |
| rozwiązywać (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zakończyć umowę verb | skingra [~de ~t]verb |
| rozwiązywać verb dochodzić do wyniku zadania, testu | lösa [löste löst]verb |
| rozwiązywać verb likwidować instytucję lub organizację | skingra [~de ~t]verb |
| rozwiązywać likwidować pęta wiążące kogoś | |
| rozwiązywać likwidować węzeł lub splątanie | |
| rozwiązywać verb likwidować zgromadzenie | avfärda [~de ~t]verb |
| rozwiązywać verb szukać odpowiedzi na zagadkę | lösa [löste löst]verb |
| rozwiązywać verb szukać sposobu usunięcia problemu | lösa [löste löst]verb |
| rozwiązywać verb zakończyć małżeństwo | skingra [~de ~t]verb |
| rozwiązłość noun | utsvävning [~en ~ar]substantiv |
| rozwiązły adjective niemoralny, rozpustny | lösaktig [~t ~a]adjektiv otuktig [~t ~a]adjektiv promiskuös [~t ~a]adjektiv |
| snopowiązałka (rolnictwo, rolniczy) maszyna rolnicza służąca do zautomatyzowanego koszenia zboża, traw nasiennych i rzepaku, układania skoszonego materiału w snopy i wiązania ich sznurkiem; | |
| uwiąz verb linka lub łańcuch, którym przywiązane jest zwierzę | ankra [~de ~t]verb |
| wszechzwiązkowy | |
| z nawiązką | |
| zawiązywać (botanika, botaniczny) powstawać jako zawiązek kwiatów, liści, owoców | |
| zawiązywać verb powodować powstanie czegoś | grunda [~de ~t]verb |
| zawiązywać verb wiążąc, łączyć końce czego w węzeł, kokardę, pętlę | besöka [besökte besökt]verb |
| zobowiązanie noun powinność | förpliktelse [~n ~r]substantiv plikt [~en ~er]substantiv skyldighet [~en ~er]substantiv åliggande [~t ~n]substantiv åtagande [~t ~n]substantiv |
| zobowiązać (książkowy) nałożyć na kogoś obowiązek wykonania jakiejś czynności verb | förplikta [~de ~t]verb förpliktiga [~de ~t]verb ålägga [ålade, ålagt, ålagd n. ålagt, pres. ålägger]verb |
| zobowiązać się verb | utfästa [-fäste, -fäst, -fäst, pres. -fäster]verb |
| zobowiązywać verb | förplikta [~de ~t]verb |
| zobowiązywać się verb | förbinda [förband, förbundit, förbunden förbundet förbundna, pres. förbinder]verb |
| związanie noun | bindning [~en ~ar]substantiv |
| związany dotyczący czegoś, mający związek z czymś lub kimś |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »