plikt meaning in Polish
| Swedish | Polish |
|---|---|
| plikt [~en ~er] substantiv | obowiązeknoun zobowiązanienoun |
| plikta [~de ~t] verb | okupićverb przypłacićverb zapłacićverb |
| pliktig [~t ~a] adjektiv | obowiązanyadjective |
| pliktskyldig [~t ~a] adjektiv | winnyadjective |
| förplikta [~de ~t] verb | obowiązywaćverb zobowiązać(książkowy) nałożyć na kogoś obowiązek wykonania jakiejś czynności zobowiązywaćverb |
| förpliktad | obowiązanymający obowiązek do robienia czegoś winnybyć zobowiązanym do czegoś |
| förpliktelse [~n ~r] substantiv | powinnośćnoun zobowiązanienoun |
| förpliktiga [~de ~t] verb | zobowiązać(książkowy) nałożyć na kogoś obowiązek wykonania jakiejś czynności |
| förpliktigad | obowiązanymający obowiązek do robienia czegoś winnybyć zobowiązanym do czegoś |
| kostnadspliktig | płatnytaki, za który należy zapłacić |
| skolplikt [~en] substantiv | obowiązek szkolny(edukacja, edukacyjny) wymóg poddania się procesowi edukacji powszechnej; |
| värnplikt [~en] substantiv | pobór(administracja) (wojskowość, wojskowy) powołanie grupy mężczyzn do służby wojskowej; |
| värnpliktig [~t ~a] adjektiv | poborowy(administracja) (wojskowość, wojskowy) mężczyzna przeznaczony do poboru, powołany do pełnienia służby wojskowej |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »