Polish-Swedish dictionary »

tor meaning in Swedish

PolishSwedish
eksykator noun
rodzaj naczynia laboratoryjnego, służącego do ochrony przed wilgocią;

exsickator [~n ~er ]substantiv

elektor (historia, historyczny, historycznie) książę uprawniony do wyboru cesarza w Rzeszy (Niemieckiej);
noun

väljare [~n; pl. ~, best. pl. väljarna]substantiv

elektor noun
ktoś powołany do wzięcia udziału w decydującym akcie wyborczym

väljare [~n; pl. ~, best. pl. väljarna]substantiv

elektor noun
wyborca

väljare [~n; pl. ~, best. pl. väljarna]substantiv

elektorat noun
ogół wyborców

väljarkår [~en ~er]substantiv

eremitorium noun
siedziba eremity;

eremitage [~t ; pl. ~]substantiv

faktor (ekonomia, ekonomiczny) podmiot zajmujący się przejmowaniem za prowizję nieprzeterminowanych wierzytelności innego podmiotu (faktoranta), a następnie po nadejściu terminu płatności, wyegzekwowaniu ich; faktor musi również świadczyć wobec faktoranta dodatkowe usługi
noun

faktor [~n ~er ]substantiv

faktor noun
czynnik

faktor [~n ~er ]substantiv

faktoria (historia, historyczny, historycznie) placówka handlowa w odległej prowincji albo kolonii, w krajach kolonialnych umiejscawiana zwykle na wybrzeżu i ufortyfikowana;
noun

faktori [~et ~er]substantiv

faktoryzacja

faktorisering

figura retoryczna (językoznawstwo, językoznawczy) środek ekspresji językowej wzmacniający emocjonalność, obrazowość języka, polegający na stosowaniu ozdobnych zwrotów lub wyrażeń;

retorisk figur

fotorealizm (sztuka) sposób malowania obrazów, mających sprawiać wrażenie, że są fotografiami; malarstwo charakteryzujące się fotograficzną dokładnością;

fotorealism

fundator noun
ktoś, kto coś ufundował lub dał czemuś początek;

grundare [~n; pl. ~, best. pl. grundarna]substantiv

generator (elektryczność) prądnica, szczególnie o dużej mocy;
noun

generator [~n ~er ]substantiv

gladiator (historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: osoba walcząca dla uciechy publiczności na arenie z innymi osobami lub dzikimi zwierzętami;
noun

gladiator [~n ~er ]substantiv

grafika wektorowa noun

vektorgrafik [~en]substantiv

gubernator (administracja) tytuł wysokich urzędników zarządzających częścią terytorium w niektórych państwach;
noun

guvernör [~en ~er]substantiv

gubernatorstwo (administracja) prowincja zarządzana przez gubernatora
noun

guvernement [~et; pl. ~]substantiv

Hektor (mitologia grecka) królewicz i najdzielniejszy bohater trojański, syn Priama

Hektor

Hektor imię męskie;

Hektor

historia noun
krótka opowieść, opis jakiegoś wydarzenia

historia [historien historier]substantiv

historia noun
nauka zajmująca się badaniem przeszłości;

berättelse [~n ~r]substantiv

historia [historien historier]substantiv

historia kościoła noun

kyrkohistoria [-historien]substantiv

historiografia noun
piśmiennictwo historyczne, czyli takie, które opisuje dzieje na podstawie badań naukowych

historiografi [~n]substantiv

historiozofia (filozofia, filozoficzny) dziedzina filozofii zajmująca się refleksją nad dziejami, ich sensem, biegiem i celem, próbująca ustalić prawidłowości, które nimi rządzą; jej przedmiotem badań jest też postrzeganie procesów dziejowych przez ludzi oraz różne sposoby ich przedstawiania i rozumienia;
noun

historiefilosofi [~n]substantiv

historyczka noun

historiker [~n; pl. ~]substantiv

historyczka stuki noun

konsthistoriker [~n; pl. ~]substantiv

historycznie w dawnych czasach, ujmując określoną historię

historiskt

historycznie w sposób charakterystyczny dla odległych czasów

historiskt

historyczny adjective
o czymś starym, dawnym

historisk [~t ~a]adjektiv

historyczny adjective
związany z historią, z przeszłością, opisujący przeszłość

historisk [~t ~a]adjektiv

historyk noun
specjalista w dziedzinie historii, badacz dziejów

historiker [~n; pl. ~]substantiv

historyk sztuki noun

konsthistoriker [~n; pl. ~]substantiv

iloczyn wektorowy

vektorprodukt

ilustrator noun
osoba tworząca ilustracje, osoba zajmująca się ilustrowaniem – opatrywaniem tekstów ilustracjami

illustratör [~en ~er]substantiv

ilustratorka noun

illustratör [~en ~er]substantiv

imperator (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) tytuł władcy w niektórych monarchiach
noun

imperator [~n ~er ]substantiv

imperator (historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie w okresie republiki: zwycięski wódz, tytuł cesarza
noun

imperator [~n ~er ]substantiv

imperatorski (historia, historyczny, historycznie) związany z imperatorem, dotyczący imperatora (np. imperatora Rosji)
adjective

förnäm [~t ~a, komp. ~are, superl. ~st hellre än ~ast]adjektiv

2345