Polish-Swedish dictionary »

tor meaning in Swedish

PolishSwedish
autorytatywny adjective
władczy, stanowczy

auktoritär [~t ~a]adjektiv

autorytet noun
człowiek mający uznanie i wpływ na innych ludzi

auktoritet [~en ~er]substantiv

autorytet noun
wpływ osobisty, powaga, prestiż

auktoritet [~en ~er]substantiv

autoryzacja noun
zezwolenie twórcy na wykorzystanie swego dzieła

tillåtelse [~n ~r]substantiv

autoryzować verb

attestera [~de ~t]verb

autoryzować verb
zezwalać na publikację, wykorzystanie pracy autorskiej

ackreditera [~de ~t]verb

awiator noun

aviatör [~en ~er]substantiv

benefaktor (dawniej, dawny) dobroczyńca, fundator
noun

välgörare [~n; pl. ~, best. pl. -görarna]substantiv

Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego

Brittiska territoriet i Indiska oceanen

czwartorzęd (geologia, geologiczny) okres w dziejach Ziemi, który rozpoczął się około 2,58 mln lat temu i trwa do dziś;

kvartär

defibrylator (medycyna, medyczny) (technologia, technika, techniczny) urządzenie elektryczne służące do defibrylacji;
noun

defibrillator [~n ~er ]substantiv

deflator

deflator

degustator noun
profesjonalista oceniający jakość żywności na podstawie smaku

debetsubstantiv

degustator noun
uczestnik degustacji

debetsubstantiv

deklamator noun
osoba recytująca utwór literacki

underhållare [~n; pl. ~, best. pl. -hållarna]substantiv

dekorator noun
osoba zajmująca się dekorowaniem wnętrz

dekoratör [~en ~er]substantiv

dekoratorski związany z osobą lub zawodem dekoratora

dekorasjon

depilator (kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) przyrząd służący do usuwania owłosienia razem z cebulkami;

epilator

destylator (technologia, technika, techniczny) aparat służący do destylacji
noun

bränneri [~et ~er]substantiv

detonator noun
ładunek materiału wybuchowego przenoszący detonację ze spłonki do kruszącego materiału wybuchowego;

detonator [~n ~er ]substantiv

doktor (potocznie, potoczny) (grzecznościowy) lekarz
noun

doktor [~n ~er ]substantiv

doktor noun
stopień naukowy;

doktor [~n ~er ]substantiv

doktorant noun
osoba na studiach doktoranckich, ubiegająca się o stopień naukowy doktora

doktorand [~en ~er]substantiv

doktorantka noun
forma żeńska od: doktorant

doktorand [~en ~er]substantiv

doktorat (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) praca naukowa prowadzona lub napisana celem zdobycia stopnia doktora
noun

doktorsavhandling [~en ~ar]substantiv

doktorat (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) uzyskany stopień doktora w danej dziedzinie
noun

doktorsgrad [~en ~er]substantiv

domator noun
osoba dużo przebywająca w domu, lubiąca życie rodzinne

hemmasittare [~n; pl. ~, best. pl. -sittarna]substantiv

donator noun
osoba, która ofiarowuje coś na cele społeczne

donator [~n ~er ]substantiv

dygestorium (chemia, chemiczny) laboratoryjna przeszklona komora, zaopatrzona w wentylację wywiewną;
noun

dragskåp [~et; pl. ~]substantiv

dyktator (historia, historyczny, historycznie) urzędnik nadzwyczajny w republice rzymskiej, któremu przyznawano czasową władzę absolutną dla zapobieżenia kryzysowi;
noun

diktator [~n ~er ]substantiv

dyktator (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) przywódca kraju, który sprawuje władzę w sposób autorytarny, pozaprawny i zwykle brutalny
noun

diktator [~n ~er ]substantiv

dyktatorski (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) związany z dyktatorem lub z dyktaturą
adjective

diktatorisk [~t ~a]adjektiv

dyrektor noun
osoba zarządzająca jakąś instytucją

direktör [~en ~er]substantiv

dystorsja noun

distorsion [~en ~er]substantiv

dziki lokator (potocznie, potoczny) osoba, która zajęła lokal bez zgody właściciela
noun

husockupant [~en ~er]substantiv

edytor (informatyka, informatyczny) program służący do modyfikacji danych
noun

editor [~n ~er ]substantiv

edytor noun
osoba wykonująca edycję

editor [~n ~er ]substantiv

edytor tekstu (informatyka, informatyczny) program służący do obróbki (edycji) tekstu

textredigerare

ekshaustor noun
dmuchawa, ssawa, urządzenie wentylacyjne zasysające

dammsugare [~n; pl. ~, best. pl. -sugarna]substantiv

eksterytorialność noun

exterritorialitet [~en]substantiv

1234