Polish-Swedish dictionary »

sol meaning in Swedish

PolishSwedish
Sol (mitologia rzymska) bóg słońca, utożsamiany z greckim Heliosem;

Sol

sol (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) nazwa solmizacyjna jednego z dźwięków;

sol

sola (ichtiologia, ichtiologiczny) płaska ryba z oczami po prawej stronie;

tunga [~n, tungor]

sola (ichtiologia, ichtiologiczny) płaska ryba z oczami po prawej stronie;
noun

sjötunga [~n -tungor]substantiv

solanka (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) tradycyjna zupa chłopska z terenów Ukrainy i Rosji;

soljanka

solenizant noun

födelsedagsbarn [~et; pl. ~]substantiv

solenizantka noun

födelsedagsbarn [~et; pl. ~]substantiv

solenoid (fizyka, fizyczny) każda cewka indukcyjna bez rdzenia;
noun

spole [~n spolar]substantiv

solidarność noun
poczucie wspólnoty i gotowość niesienia innym pomocy wynikające ze zgodności poglądów i dążeń

sammanhållning [~en ~ar]substantiv

solidaritet [~en ~er]substantiv

solidarny adjective
wykazujący się solidarnością

solidarisk [~t ~a]adjektiv

solidny adjective

säker [~t säkra]adjektiv

solidny adjective
o silnej budowie, strukturze

anständig [~t ~a]adjektiv

solilokwium (teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) monolog sceniczny, stosowany w dramacie; zob. też solilokwium w Wikipedii
noun

monolog [~en ~er]substantiv

solipsysta noun

solipsist [~en ~er]substantiv

solipsystka noun

solipsist [~en ~er]substantiv

solipsyzm (filozofia, filozoficzny) pogląd filozoficzny, według którego istnieje tylko osoba przyznająca się do niego, zaś cała rzeczywistość jest wyłącznie częścią jej umysłu;
noun

solipsism [~en]substantiv

solista (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) muzyk wykonujący utwór muzyczny lub śpiewający pojedynczo
noun

solist [~en ~er]substantiv

soliter (medycyna, medyczny) (zoologia, zoologiczny) tasiemiec, pasożyt w przewodzie pokarmowym człowieka i zwierząt;

bred binnikemask

solverb
przyprawiać potrawy solą

salta [~de ~t]verb

solniczka noun
niewielki zamknięty pojemnik do przechowywania soli, z otworkami, przez które posypuje się solą potrawy;

saltströare [~n; pl. ~, best. pl. -ströarna]substantiv

Solon (historia, historyczny, historycznie) starożytny poeta, mąż stanu i prawodawca ateński żyjący na przełomie VII i VI w. p.n.e.;

Solon

solowy adjective
wykonywany lub przeznaczony do wykonania przez jedną osobę

ensam [~t ~ma]adjektiv

absolucja (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) rozgrzeszenie, zdjęcie klątwy kościelnej, odpuszczenie grzechów;
noun

absolution [~en]substantiv

absolut to, co istniało samo przez się, absolutny duch, Bóg;

absolut

absolutnie (filozofia, filozoficzny) obiektywnie, niezależnie od czegoś, bezwzględnie

absolut

absolutnie (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) mając nieograniczoną władzę, posiadając władzę absolutną

absolut

absolutnie adverb

partoutadverb

absolutnie całkowicie, niezależnie od niczego, niedopuszczając wyjątków

absolut

absolutnie niekwestionowanie, niebudząc zastrzeżeń

absolut

absolutny (filozofia, filozoficzny) istniejący obiektywnie

absolut

absolutny (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oparty na zasadach absolutyzmu lub rządzący według tych zasad

absolut [n. ~, ~a]

absolutny (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oparty na zasadach absolutyzmu lub rządzący według tych zasad
adjective

diktatorisk [~t ~a]adjektiv

enväldig [~t ~a]adjektiv

absolutny całkowity, zupełny, bezwzględny

absolut [n. ~, ~a]

absolutny adjective
całkowity, zupełny, bezwzględny

fullkomlig [~t ~a]adjektiv

fullständig [~t ~a]adjektiv

fulländad [-ändat ~e]adjektiv

total [~t ~a]adjektiv

absolutny niekwestionowany

absolut [n. ~, ~a]

12