fullkomlig meaning in Polish

Swedish	Polish
fullkomlig [~t ~a] adjektiv	absolutnyadjective całkowity, zupełny, bezwzględny doskonałyadjective skończony, perfekcyjny; taki, któremu nic nie brakuje, w którym już nic nie da się ulepszyć zupełnyadjective mający wszystkie cechy typowe dla danego przedmiotu, pojęcia, danej istoty
fullkomlighet [~en] substantiv	doskonałośćnoun szczyt, zupełność, brak jakiejkolwiek wady, niedostatku lub możliwości ulepszenia;
fullkomligt	całkiemw sposób całkowity, zupełny, pełny całkowiciew sposób całkowity, pełny, bez reszty
ofullkomlig [~t ~a] adjektiv	niedoskonałyadjective niepozbawiony wad; posiadający słabe strony
ofullkomlighet [~en ~er] substantiv	niedoskonałośćnoun brak doskonałości

Your history