Polish | Swedish |
---|---|
pień noun zdrewniała łodyga drzewa, nadziemna część drzewa bez gałęzi | stam [~men ~mar]substantiv |
ciekawość to pierwszy stopień do piekła lepiej nie pytać o pewne rzeczy, bo znajomość odpowiedzi może przeszkadzać lub zaszkodzić | |
głuchy jak pień (przenośnie, przenośnia) całkowicie głuchy, głuchy kompletnie adjective | stendöv [~t ~a]adjektiv |
lipień (ichtiologia, ichtiologiczny) Thymallus, słodkowodna ryba z rodziny łososiowatych; noun | harr [~en ~ar]substantiv |
ropień noun zbiorowisko ropy w tkance, zwykle bardzo bolesne | abscess [~en ~er]substantiv böld [~en ~er]substantiv |
sierpień noun ósmy miesiąc w roku według kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego; | augustisubstantiv |
stopień (fizyka, fizyczny) (meteorologia, meteorologiczny) jednostka miary temperatury | |
stopień (matematyka, matematyczny) jednostka kąta płaskiego stanowiąca 1/360 (jedną trzysta sześćdziesiątą) kąta pełnego, stosowana też w geografii do wyrażania współrzędnych geograficznych; | |
stopień (matematyka, matematyczny) maksymalna suma wykładników zmiennych wśród jednomianów, tworzących dany wielomian; | |
stopień czyjeś miejsce w pewnej hierarchii zawodowej lub organizacyjnej, zwykle w służbach mundurowych | grad [~en, ~er] |
stopień noun czyjeś miejsce w pewnej hierarchii zawodowej lub organizacyjnej, zwykle w służbach mundurowych | rang [~en]substantiv ställning [~en ~ar]substantiv |
stopień noun część jakiegoś procesu stanowiąca pewną całość | steg [~et; pl. ~]substantiv |
stopień noun każda z części schodów uniesiona do góry | fotsteg [~et; pl. ~]substantiv trappsteg [~et; pl. ~]substantiv |
stopień noun ocena postępów naukowych wyrażona jako liczba lub jako jeden z uporządkowanych terminów | betyg [~et; pl. ~]substantiv skolbetyg [~et; pl. ~]substantiv |
stopień wielkość, rozmiar, zasięg jakiejś czynności | |
stopień najwyższy (gramatyka) forma przymiotnika lub przysłówka, oznaczająca największe nasilenie opisywanej przez niego cechy | |
stopień wyższy (gramatyka) forma przymiotnika lub przysłówka, określająca natężenie opisywanej przez niego cechy w porównaniu do czegoś | |
wapień (geologia, geologiczny) skała osadowa pochodzenia organicznego lub chemicznego zbudowana z węglanu wapnia; noun | kalksten [~en ~ar]substantiv |