Polsk-Svensk ordbok »

pień betyder på svenska

PolskaSvenska
pień noun
zdrewniała łodyga drzewa, nadziemna część drzewa bez gałęzi

stam [~men ~mar]substantiv

ciekawość to pierwszy stopień do piekła lepiej nie pytać o pewne rzeczy, bo znajomość odpowiedzi może przeszkadzać lub zaszkodzić

nyfiken i en strut

głuchy jak pień (przenośnie, przenośnia) całkowicie głuchy, głuchy kompletnie
adjective

stendöv [~t ~a]adjektiv

lipień (ichtiologia, ichtiologiczny) Thymallus, słodkowodna ryba z rodziny łososiowatych;
noun

harr [~en ~ar]substantiv

ropień noun
zbiorowisko ropy w tkance, zwykle bardzo bolesne

abscess [~en ~er]substantiv

böld [~en ~er]substantiv

sierpień noun
ósmy miesiąc w roku według kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego;

augustisubstantiv

stopień (fizyka, fizyczny) (meteorologia, meteorologiczny) jednostka miary temperatury

grad

stopień (matematyka, matematyczny) jednostka kąta płaskiego stanowiąca 1/360 (jedną trzysta sześćdziesiątą) kąta pełnego, stosowana też w geografii do wyrażania współrzędnych geograficznych;

grad

stopień (matematyka, matematyczny) maksymalna suma wykładników zmiennych wśród jednomianów, tworzących dany wielomian;

grad

stopień czyjeś miejsce w pewnej hierarchii zawodowej lub organizacyjnej, zwykle w służbach mundurowych

grad [~en, ~er]

stopień noun
czyjeś miejsce w pewnej hierarchii zawodowej lub organizacyjnej, zwykle w służbach mundurowych

rang [~en]substantiv

ställning [~en ~ar]substantiv

stopień noun
część jakiegoś procesu stanowiąca pewną całość

steg [~et; pl. ~]substantiv

stopień noun
każda z części schodów uniesiona do góry

fotsteg [~et; pl. ~]substantiv

trappsteg [~et; pl. ~]substantiv

stopień noun
ocena postępów naukowych wyrażona jako liczba lub jako jeden z uporządkowanych terminów

betyg [~et; pl. ~]substantiv

skolbetyg [~et; pl. ~]substantiv

stopień wielkość, rozmiar, zasięg jakiejś czynności

grad

stopień najwyższy (gramatyka) forma przymiotnika lub przysłówka, oznaczająca największe nasilenie opisywanej przez niego cechy

superlativ

stopień wyższy (gramatyka) forma przymiotnika lub przysłówka, określająca natężenie opisywanej przez niego cechy w porównaniu do czegoś

komparativ

wapień (geologia, geologiczny) skała osadowa pochodzenia organicznego lub chemicznego zbudowana z węglanu wapnia;
noun

kalksten [~en ~ar]substantiv