Német-Török szótár »

ruf törökül

NémetTörök
der Ruf [des Rufes, des Rufs; die Rufe] Substantiv
m

haykırışnoun

isimnoun

sesnoun

seslenmenoun

ünnoun

şöhretnoun

die Rufe Substantiv

haykırışnoun

isimnoun

sesnoun

seslenmenoun

ünnoun

şöhretnoun

rufen [rief; hat gerufen] Verb

bağırmakverb

seslenmekverb

çağırmakverb

der Rufname [des Rufnamens; die Rufnamen] Substantiv
m

birine hitaben kullanılan ilk adnoun

Rufnamen

birine hitaben kullanılan ilk ad

die Rufnummer [der Rufnummer; die Rufnummern] Substantiv
f

telefon numarasınoun

Rufnummern

telefon numarası

abberufen [berief ab; hat abberufen] Verb

geri çağırmakverb

unwiderruflich [unwiderruflicher; am unwiderruflichsten] Adjektiv

geri alınamazadjective

verrufen [verrufener; am verrufensten]

adı kötüye çıkmışadjective

gözden düşmüşadjective

anrufen [rief an; hat angerufen] (Akkusativ) Verb

seslenmekverb

telefon etmekverb

der Anruf [des Anruf(e)s; die Anrufe] Substantiv

seslenmenoun

der Anruf [des Anruf(e)s; die Anrufe] Substantiv
{etme}

telefonnoun

Anrufe pl {etme}

telefon

Anrufe pl

seslenme

aufrufen [rief auf; hat aufgerufen] Verb

adını söylemekverb

davet etmekverb

çağırmakverb

der Aufruf [des Aufrufs/Aufrufes; die Aufrufe] Substantiv
m

davetnoun

çağrınoun

der Ausruf [des Ausrufs/Ausrufes; die Ausrufe] Substantiv
m

bağırışnoun

haykırışnoun

ünlemnoun

Ausrufe pl

bağırış

haykırış

ünlem

12