Nemčina | Turečtina |
---|---|
der Ruf [des Rufes, des Rufs; die Rufe] Substantiv m | haykırışnoun isimnoun sesnoun seslenmenoun ünnoun şöhretnoun |
die Rufe Substantiv | haykırışnoun isimnoun sesnoun seslenmenoun ünnoun şöhretnoun |
rufen [rief; hat gerufen] Verb | bağırmakverb seslenmekverb çağırmakverb |
der Rufname [des Rufnamens; die Rufnamen] Substantiv m | |
Rufnamen | |
die Rufnummer [der Rufnummer; die Rufnummern] Substantiv f | telefon numarasınoun |
Rufnummern | |
abberufen [berief ab; hat abberufen] Verb | geri çağırmakverb |
unwiderruflich [unwiderruflicher; am unwiderruflichsten] Adjektiv | geri alınamazadjective |
verrufen [verrufener; am verrufensten] | adı kötüye çıkmışadjective gözden düşmüşadjective |
anrufen [rief an; hat angerufen] (Akkusativ) Verb | seslenmekverb telefon etmekverb |
der Anruf [des Anruf(e)s; die Anrufe] Substantiv | seslenmenoun |
der Anruf [des Anruf(e)s; die Anrufe] Substantiv {etme} | telefonnoun |
Anrufe pl {etme} | |
Anrufe pl | |
aufrufen [rief auf; hat aufgerufen] Verb | adını söylemekverb davet etmekverb çağırmakverb |
der Aufruf [des Aufrufs/Aufrufes; die Aufrufe] Substantiv m | davetnoun çağrınoun |
der Ausruf [des Ausrufs/Ausrufes; die Ausrufe] Substantiv m | bağırışnoun haykırışnoun ünlemnoun |
Ausrufe pl |