turm lengyelül
| Német | Lengyel |
|---|---|
| der Turm [des Turm(e)s; die Türme] Verb | wznosićverb |
| der Turm [des Turm(e)s; die Türme] Substantiv | turma(dawniej, dawny) wieża stanowiąca więzienie wieża(architektura, architektoniczny) wysoka budowla o małej płaszczyźnie podstawy w stosunku do wysokości; wieża(szachy, pojęcie szachowe) figura mogąca poruszać się tylko w rzędach i kolumnach; |
| Turm -s Substantiv | wieżyczka(wojskowość, wojskowy) górna, obrotowa część czołgu z zamontowanym działem |
| der Turmalin [des Turmalins; die Turmaline] Substantiv | turmalin(mineralogia, mineralogiczny) minerał z grupy krzemianów; |
| Turmbau zu Babel Substantiv | wieża Babel(biblijny) olbrzymia budowla, która według Księga Rodzaju miała być wznoszona przez zjednoczoną ludzkość w krainie Szeinear; |
| der Turmfalke [des Turmfalken; die Turmfalken] Substantiv | pustułka(ornitologia, ornitologiczny) Falco tinnunculus, barwny, drapieżny ptak eurazjatycki; pustułka zwyczajna(ornitologia, ornitologiczny) Falco tinnunculus Linnaeus, średniej wielkości ptak drapieżny z rodziny sokołowatych; |
| Turmhelm Substantiv | iglica(architektura, architektoniczny) długi, wąski stożek zwieńczający wieżę |
| Angriff | Attacke | Sturm Substantiv | atak(sport, sportowy) nagła akcja mająca na celu zdobycie przewagi nad rywalem |
| Aussichtturm Substantiv | belweder(architektura, architektoniczny) widokowy budynek ogrodowy położony na wzniesieniu; |
| der Beifallssturm [des Beifallssturm(e)s; die Beifallsstürme] Substantiv | owacja(historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: przyznawana przez senat nagroda dla zwycięskiego wodza w postaci uroczystego wjazdu do Rzymu, mająca status niższy niż triumf; |
| Belagerungsturm Substantiv | kampanila(architektura, architektoniczny) wysmukła wieża pełniąca funkcję dzwonnicy, stojąca obok kościoła; |
| der Bildersturm [des Bildersturm(e)s; die Bilderstürme] Substantiv | ikonoklazmnoun ikonoklazmenoun |
| der Eiffelturm [des Eiffelturm(e)s; —] Substantiv | Wieża Eifflanoun wieża Eiffla(architektura, architektoniczny) (turystyka, turystyczny) ogromna, stalowa wieża na Polu Marsowym w Paryżu; |
| Fallschirmsprungturm Substantiv | wieża spadochronowanoun |
| der Glockenturm [des Glockenturm(e)s; die Glockentürme] Substantiv | dzwonnica(architektura, architektoniczny) część budynku (najczęściej wieża) lub osobna budowla, konstrukcja przeznaczone do zawieszania dzwonów; |
| der Kühlturm [des Kühlturm(e)s; die Kühltürme] Substantiv | wieża chłodniczanoun |
| Leuchtturm | Leuchtfeuer Substantiv | latarnia morska(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) budowla z silnym światłem na szczycie, wznoszona do celów nawigacyjnych w pobliżu wybrzeża morskiego; |
| Ruhe vor dem Sturm | Stille vor dem Sturm Substantiv | cisza przed burząnoun |
| Sandsturm | Staubsturm Substantiv | burza piaskowa(meteorologia, meteorologiczny) zjawisko atmosferyczne polegające na gwałtownym unoszeniu przez silny wiatr olbrzymich ilości piasku; |
| Schlossturm Substantiv | donżon(architektura, architektoniczny) wieża lub baszta będąca częścią zamku, przeznaczona do obrony i zamieszkania; |
| der Schneesturm [des Schneesturm(e)s; die Schneestürme] Substantiv | purga(meteorologia, meteorologiczny) silny i gwałtowny północno-wschodni wiatr wiejący na Syberii, połączony z zamiecią śnieżną zamieć(meteorologia, meteorologiczny) śnieg podniesiony z powierzchni ziemi i niesiony przez wiatr; śnieżycanoun |
| Seesturm Substantiv | sztorm(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) (meteorologia, meteorologiczny) burza morska, podczas której wieje bardzo silny i porywisty wiatr, powodujący powstawanie wysokich fal |
| der Sprungturm [des Sprungturm(e)s; die Sprungtürme] Substantiv | wieża do skokównoun |
| der Sturm [des Sturm(e)s; die Stürme] Substantiv | nawałnica(książkowy) gwałtowna burza połączona z silnym wiatrem wicher(meteorologia, meteorologiczny) silny, porywisty wiatr o prędkości 60-75 km/h i o sile 8 stopni w skali Beauforta |
| Sturm im Wasserglas Substantiv | burza w szklance wodynoun |
| Sturm | Gewitter | Sturmwind Substantiv | wichuranoun |
| die Sturmflut [der Sturmflut; die Sturmfluten] Substantiv | |
| sturmfreie Bude Substantiv | wolna chata(potocznie, potoczny) dom lub mieszkanie, w którym chwilowo nie ma domowników i można z niego swobodnie korzystać |
| Sturmgewehr | |
| die Sturmmöwe [der Sturmmöwe; die Sturmmöwen] Substantiv | mewa pospolita(ornitologia, ornitologiczny) Larus canus, średniej wielkości gatunek mewy spotykany na wybrzeżach morskich i w pobliżu wód śródlądowych; |
| Tauchsturmvogel Substantiv | nurzec(ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodziny Pelecanoididae; |
| Wachturm | Wachtturm Substantiv | strażnica(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) (architektura, architektoniczny) budynek, niekiedy wysoki, w którym pełni się straż; |
