strich lengyelül
| Német | Lengyel |
|---|---|
| der Strich [des Strich(e)s; die Striche] Substantiv | kreskanoun |
| anstreichen [strich an; hat angestrichen] Verb | pokolorowaćverb zamalowaćverb |
| Strich | Häkchen Substantiv | kreska(potocznie, potoczny) (edukacja, edukacyjny) znak graficzny pełniący różne funkcje w języku pisanym, np. myślnik, dywiz, oznaczenie miękkości spółgłoski |
| der Strichcode [des Strichcodes; die Strichcodes] (Von Duden empfohlene Schreibung) Substantiv | kod paskowynoun |
| Strichcode | Barcode | Balkencode Substantiv | kod kreskowynoun |
| der Abstrich Substantiv | wymaz(medycyna, medyczny) próbka materiału biologicznego pobrana w celu wykonania badania morfologicznego, cytologicznego lub mikrobiologicznego; |
| Anstreichen | Anstrich Substantiv | malowanienoun |
| der Aufstrich [des Aufstrich(e)s; die Aufstriche] Substantiv | smarowidło(potocznie, potoczny) substancja do smarowania lub wcierania |
| der Beistrich [des Beistrich(e)s; die Beistriche] Substantiv | komat(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) bardzo mały interwał wynikły ze strojenia jednego dźwięku na dwa różne sposoby; |
| Bindestrich | Divis | Hyphen Substantiv | dywiz(drukarstwo, drukarski) znak graficzny w postaci krótkiej poziomej kreski biegnącej na wysokości średniej linii pisma lub nieco poniżej tej linii; stosowany przy dzieleniu wyrazu między wierszami oraz przy łączeniu wyrazów wieloczłonowych; |
| Bindestrich | Hyphen Substantiv | łącznik(językoznawstwo, językoznawczy) czasownik lub morfem łączący podmiot zdania z orzecznikiem; razem z orzecznikiem tworzy orzeczenie złożone (analityczne); spójnik łączący |
| die Traubeneiche [der Traubeneiche; die Traubeneichen] (ist auch die Bindestrichschreibweise Trauben-Eiche üblich) Substantiv | dąb bezszypułkowy(systematyka) (botanika, botaniczny) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Quercus petraea (Matt.) Liebl., gatunek drzewa z rodziny bukowatych; |
| Fruchtaufstrich | Marmelade Substantiv | dżem(spożywczy) słodka, lepka substancja do smarowania chleba lub dodawana do naleśników, wytwarzana przez gotowanie owoców z cukrem; |
| der Gedankenstrich [des Gedankenstrich(e)s; die Gedankenstriche] Substantiv | myślniknoun |
| Geviertstrich Substantiv | pauza(termin typograficzny) znak interpunkcyjny; pozioma kreska długości jednego firetu; |
| Halbgeviertstrich Substantiv | półpauza(termin typograficzny) znak interpunkcyjny; pozioma kreska długości połowy firetu; |
| jemandem einen Strich durch die Rechnung machen | |
| Komma | Beistrich Substantiv | przecinek(językoznawstwo, językoznawczy) znak interpunkcyjny służący do oddzielania pojęć przy ich wymienianiu lub do oddzielania zdań w zdaniu złożonym; |
| Maastricht Substantiv | Maastricht(geografia, geograficzny) miasto w południowej Holandii; |
| Rachenabstrich | |
| Semikolon | Strichpunkt Substantiv | średnik(językoznawstwo, językoznawczy) znak przestankowy (;) oddzielający dwie wypowiedzi, posiadajcy funkcję pośrednią między kropką a przecinkiem; |
| unterstreichen [unterstrich; hat unterstrichen] Verb | podkreślać(przenośnie, przenośnia) kłaść w wypowiedzi nacisk na pewien fakt podkreślaćverb |
| verstreichen [verstrich; hat/ist verstrichen] Verb | przeczekaćverb rozsmarowywaćverb zalepiaćverb |
