łącznik németül

Lengyel	Német
łącznik (językoznawstwo, językoznawczy) czasownik lub morfem łączący podmiot zdania z orzecznikiem; razem z orzecznikiem tworzy orzeczenie złożone (analityczne); spójnik łączący noun	Bindestrich \| HyphenSubstantiv
odłącznik (elektryczność) łącznik tworzący widoczną przerwę między stykami noun	TrennerSubstantiv
przełącznik (elektronika, elektroniczny) podzespół umożliwiający zmianę obwodu elektrycznego; noun	der Umschalter [des Umschalters; die Umschalter]Substantiv
wyłącznik (elektryczność) (potocznie, potoczny) przycisk z łącznikiem umożliwiający przerwanie obwodu zawierającego jakieś urządzenie noun	der Schalter [des Schalters; die Schalter]Substantiv
wyłącznik (elektryczność) łącznik umożliwiający przerwanie obwodu elektrycznego przy prądzie zwarcia noun	der Schalter [des Schalters; die Schalter]Substantiv
włącznik noun	der Schalter [des Schalters; die Schalter]Substantiv
załącznik noun dokument uzupełniający treść innego dokumentu lub dzieła książkowego, część addendum	Anhang \| Anlage \| NachtragSubstantiv
załącznik noun plik dołączony do wiadomości e-mail	Anhang \| AnlageSubstantiv

Korábban kerestél rá