stadt lengyelül
| Német | Lengyel |
|---|---|
| die Stadt [der Stadt; die Städte] Substantiv | gród(przestarzałe, przestarzały) lub (książkowy) miasto miasto(potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) ogół mieszkańców miasta (1.1) |
| die Stadt [der Stadt; die Städte] Adjektiv | municypalnyadjective |
| Hamburg (Stadt und deutsches Bundesland) Substantiv | Hamburg(geografia, geograficzny) miasto w Niemczech; |
| New Orleans [New Orleans/New Orleans'; —] (Stadt in Louisiana) Substantiv | Nowy Orlean(geografia, geograficzny) miasto w Stanach Zjednoczonych; |
| Breslau [Breslau(s); —] (polnisch: Wrocław) (Stadt in Polen) Substantiv | Wrocław(geografia, geograficzny) (administracja) miasto wojewódzkie nad Odrą, w południowo-zachodniej Polsce; |
| Krakau [Krakau(s); —] (Stadt in Polen) Substantiv | Kraków(geografia, geograficzny) miasto w Polsce, w województwie małopolskim, dawna stolica Polski; |
| essen [Essen(s); —] (Stadt im Ruhrgebiet Verb | jeśćverb rwaćverb zjadaćverb zjeśćverb |
| Essen [Essen(s); —] (Stadt im Ruhrgebiet Substantiv | Essen(geografia, geograficzny) miasto w zachodnich Niemczech, położone w środku Zagłębia Ruhry; jedzenienoun jedzenienoun żarcie(pospolicie) jedzenie dla człowieka |
| essen [Essen(s); —] (Stadt im Ruhrgebiet Substantiv | jadaćnoun zjedzenienoun |
| Stadt | Innenstadt | Stadtmitte Substantiv | miasto(potocznie, potoczny) centrum, główne miejsce miasta (1.1) |
| Stadt | Ort Substantiv | miasto(administracja) znaczny obszar gęsto zabudowany, będący skupiskiem ludności wykonującej zawody nierolnicze, a który otrzymał prawa miejskie; |
| die S-Bahn [der S-Bahn; die S-Bahnen] (Schnellbahn/Stadtbahn) Substantiv | kolej aglomeracyjnanoun Kolej miejskanoun |
| die S-Bahn [der S-Bahn; die S-Bahnen] (Schnellbahn/Stadtbahn) Adjektiv | tramwajowyadjective |
| der Stadtbus [des Stadtbusses; die Stadtbusse] Phrase | autobus miejskiphrase |
| Stadtknecht Substantiv | ceklarz(historia, historyczny, historycznie) podlegający burmistrzowi pachołek do pilnowania porządku w mieście; |
| der Stadtplan [des Stadtplan(e)s; die Stadtpläne] Substantiv | plan miastanoun |
| Stadtplaner | Urbanist Substantiv | urbanistanoun |
| Stadtplanerin | Urbanistin Substantiv | urbanistkanoun |
| das Stadtrecht [des Stadtrecht(e)s; die Stadtrechte] Substantiv | prawa miejskie(historia, historyczny, historycznie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zbiór praw dotyczący mieszkańców miasta, szczególnie istotny w średniowieczu; |
| Stadträt Substantiv | magistrat(dawniej, dawny) urzędnik miejski sprawujący najwyższą władzę wojenną i sądową lub wykonawczą w starożytnym Rzymie |
| der Stadtstaat [des Stadtstaat(e)s; die Stadtstaaten] Substantiv | miasto-państwo(historia, historyczny, historycznie) w starożytności: zespół terenów i osiedli zgrupowanych wokół miast, mający charakter odrębnego państwa; wolne miastonoun |
| das Stadttor [des Stadttor(e)s; die Stadttore] Substantiv | brama miastanoun brama miejskanoun |
| das Stadtviertel [des Stadtviertels; die Stadtviertel] Substantiv | dzielnicanoun kwadra(astronomia, astronomiczny) faza księżyca, podczas której widać połowę jego tarczy |
| das Stadtzentrum [des Stadtzentrums; die Stadtzentren] Substantiv | centrum miastanoun |
| die Altstadt [der Altstadt; die Altstädte] Substantiv | Stare Miasto(administracja) (geografia, geograficzny) toponim, nazwa dzielnicy w szeregu polskich miast; starówka(turystyka, turystyczny) zwykle najstarsza, zabytkowa część miasta; |
| Altstadt- Adjektiv | staromiejskiadjective |
| Außenbezirk | Stadtrand Substantiv | przedpieklenoun |
