ruhig lengyelül
| Német | Lengyel |
|---|---|
| ruhig [ruhiger; am ruhigsten] Adverb | miękkoadverb spokojnieadverb |
| ruhig | mild Adjektiv | łagodnyadjective |
| ruhig | still Adjektiv | spokojnyadjective |
| alarmieren | beunruhigen Verb | alarmowaćverb |
| bekümmern | beunruhigen Verb | trapićverb |
| beruhigen [beruhigte; hat beruhigt Akkusativ] Verb | uciszaćverb |
| beruhigen | befrieden Verb | uspokajaćverb |
| beruhigen | beschwichtigen Verb | uciszać(przenośnie, przenośnia) (podniośle) czynić uczucie, stan wewnętrzny coraz mniej intensywnym |
| Beruhiger Substantiv | uspokoiciel(dawniej, dawny) ten, kto uspokaja, uspokajający |
| das Beruhigungsmittel [des Beruhigungsmittels; die Beruhigungsmittel] Substantiv | uspokajacz(potocznie, potoczny) lek, środek uspokajający |
| besorgt | beunruhigt Adjektiv | niespokojnyadjective |
| beunruhigen [beunruhigte; hat beunruhigt] Verb | niepokoićverb |
| beunruhigend | besorgniserregend Adjektiv | niepokojącyadjective |
| beunruhigt Adjektiv | niezamieszkałyadjective |
| die Beunruhigung [der Beunruhigung; die Beunruhigungen] Substantiv | zaniepokojenienoun |
| sich beruhigen Verb | uciszaćverb |
| stürmisch | unruhig Adjektiv | niespokojnyadjective |
| Unruhestifter | Zänter | unruhiger Kopf Substantiv | niespokojnik(dawniej, dawny) człowiek niespokojny, powodujący zamęt, niepokój |
| Zänterin | unruhig Weib Substantiv | niespokojnica(dawniej, dawny) kobieta niespokojna, kłótliwa |
