Tyska | Polska |
---|---|
ruhig [ruhiger; am ruhigsten] Adverb | miękkoadverb spokojnieadverb |
ruhig | mild Adjektiv | łagodnyadjective |
ruhig | still Adjektiv | spokojnyadjective |
alarmieren | beunruhigen Verb | alarmowaćverb |
bekümmern | beunruhigen Verb | trapićverb |
beruhigen [beruhigte; hat beruhigt Akkusativ] Verb | uciszaćverb |
beruhigen | befrieden Verb | uspokajaćverb |
beruhigen | beschwichtigen Verb | uciszać(przenośnie, przenośnia) (podniośle) czynić uczucie, stan wewnętrzny coraz mniej intensywnym |
Beruhiger Substantiv | uspokoiciel(dawniej, dawny) ten, kto uspokaja, uspokajający |
das Beruhigungsmittel [des Beruhigungsmittels; die Beruhigungsmittel] Substantiv | uspokajacz(potocznie, potoczny) lek, środek uspokajający |
besorgt | beunruhigt Adjektiv | niespokojnyadjective |
beunruhigen [beunruhigte; hat beunruhigt] Verb | niepokoićverb |
beunruhigend | besorgniserregend Adjektiv | niepokojącyadjective |
beunruhigt Adjektiv | niezamieszkałyadjective |
die Beunruhigung [der Beunruhigung; die Beunruhigungen] Substantiv | zaniepokojenienoun |
sich beruhigen Verb | uciszaćverb |
stürmisch | unruhig Adjektiv | niespokojnyadjective |
Unruhestifter | Zänter | unruhiger Kopf Substantiv | niespokojnik(dawniej, dawny) człowiek niespokojny, powodujący zamęt, niepokój |
Zänterin | unruhig Weib Substantiv | niespokojnica(dawniej, dawny) kobieta niespokojna, kłótliwa |