Német-Lengyel szótár »

rache lengyelül

NémetLengyel
Mikroliteratursprache

mikrojęzyk literacki

die Mischsprache [der Mischsprache; die Mischsprachen] Substantiv

język mieszany(językoznawstwo, językoznawczy) mowa powstała na skutek wymieszania dwóch lub większej liczby języków;
noun

Missionssprache Substantiv

język misyjny(językoznawstwo, językoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) język wybrany lub utworzony do prowadzenia w nim działalności misjonarskiej lub misyjnej
noun

monozentrische Sprache Substantiv

język monocentryczny(językoznawstwo, językoznawczy) język, któremu można przypisać tylko jedną formę standardową;
noun

Muttersprache | Erstsprache Substantiv

język ojczysty(językoznawstwo, językoznawczy) język przyswojony jako pierwszy w otoczeniu, w którym się wychowuje;
noun

das Afrikaans [des Afrikaans; —] (aus niederländischen Dialekten entstandene Sprache der Buren in Südafrika) Substantiv

afrikaans(językoznawstwo, językoznawczy) język afrykanerski
noun

afrykanerski(językoznawstwo, językoznawczy) język z grupy germańskich, używany w południowej Afryce;
noun

das Afrikaans [des Afrikaans; —] (aus niederländischen Dialekten entstandene Sprache der Buren in Südafrika) Phrase

język afrykanerskiphrase

Okzitanisch | Provenzalisch | okzitanisch Sprache | provenzalisch Sprache Substantiv

prowansalskinoun
jeden z dialektów języka oksytańskiego używany w południowo-wschodniej Francji;

ostslawische Sprache

język wschodniosłowiański

palaische Sprache Substantiv

palajski(językoznawstwo, językoznawczy) język palajski, należący do języków anatolijskich;
noun

palaische Sprache Adjektiv

palajski(dosłownie) (starożytność) związany z krainą Pala w Anatolii
adjective

Pidgin | Pidginsprache Substantiv

język pidżynowy(językoznawstwo, językoznawczy) mowa pomocnicza powstała w wyniku kontaktu grup posługujących się wzajemnie niezrozumiałymi językami, charakteryzująca się uproszczoną strukturą gramatyczną i ograniczonym słownictwem, służąca danemu społeczeństwu jako drugi język;
noun

plurizentrische Sprache Substantiv

język pluricentryczny(językoznawstwo, językoznawczy) (zobacz) język policentryczny
noun

polyzentrische Sprache Substantiv

język policentryczny(językoznawstwo, językoznawczy) język, któremu można przypisać więcej niż jedną formę standardową;
noun

die Programmiersprache [der Programmiersprache; die Programmiersprachen] Substantiv

język programowania(informatyka, informatyczny) język sztuczny przeznaczony do zapisu algorytmów lub programów komputerowych
noun

Regionalsprache Substantiv

język regionalny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (językoznawstwo, językoznawczy) mowa tradycyjnie używana na terenie państwa przez mniejszą liczebnie od reszty grupę obywateli, różniąca się od oficjalnego języka urzędowego oraz niebędąca ani dialektem oficjalnego języka tego państwa, ani językiem migrantów;
noun

Ritualsprache

język rytualny

Sakralsprache Substantiv

język sakralny(językoznawstwo, językoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) język tekstów i ceremonii religijnych
noun

die Schriftsprache [der Schriftsprache; die Schriftsprachen] Substantiv

język pisany(językoznawstwo, językoznawczy) reprezentacja języka mówionego za pomocą pisma;
noun

die Seemannssprache [der Seemannssprache; die Seemannssprachen] Substantiv

język żeglarskinoun

żargon marynarskinoun

das Selbstgespräch [des Selbstgespräch(e)s; die Selbstgespräche] Substantiv

solilokwium(teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) monolog sceniczny, stosowany w dramacie; zob. też solilokwium w Wikipedii
noun

Semitisch | semitisch Sprache Substantiv

semicki(językoznawstwo, językoznawczy) język z rodziny języków afroazjatyckich wywodzący się z języka prasemickiego;
noun

semitische Sprache

język semicki

slawische Sprache

język słowiański

języki słowiańskie

Slowenisch | slowenisch Sprache Substantiv

słoweński(językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Słowenii;
noun

die Sprache [der Sprache; die Sprachen] Substantiv

języknoun
część języka (1.2), obejmująca tylko terminy z jednej dziedziny wiedzy; (także, też) konkretny wariant danego języka (1.2), wydzielony geograficznie, środowiskowo lub stylistycznie

mowanoun
język, zbiór słów i reguł gramatycznych

Sprache | Zunge Substantiv

język(informatyka, informatyczny) zbiór rozkazów i reguł ich łączenia sterujących pracą komputera;
noun

język(językoznawstwo, językoznawczy) zbiór słów, reguł gramatycznych, zasad wymowy, idiomów, umożliwiający porozumiewanie się osób znających ten zbiór;
noun

die Sprachenschule [der Sprachenschule; die Sprachenschulen] Phrase

szkoła językowaphrase

Standardsprache | Einheitssprache | Hochsprache | Literatursprache | Schriftsprache Substantiv

język standardowy(językoznawstwo, językoznawczy) prestiżowa odmiana danego języka, pełniąca funkcję normy ogólnoetnicznej, stawiana w opozycji do wernakularnych form języka
noun

südslawische Sprache

język południowosłowiański

das Telefongespräch [des Telefongespräch(e)s; die Telefongespräche] Substantiv

rozmowa telefonicznanoun

Teufelin | Drachen | Teufelsweib Substantiv

diablica(przenośnie, przenośnia) zła kobieta
noun

Tonsprache

język tonalny

die Trachee [der Trachee; die Tracheen] Substantiv

tchawkanoun

trachejnoun

1234