Nemčina | Polsčina |
---|---|
Mikroliteratursprache | |
die Mischsprache [der Mischsprache; die Mischsprachen] Substantiv | język mieszany(językoznawstwo, językoznawczy) mowa powstała na skutek wymieszania dwóch lub większej liczby języków; |
Missionssprache Substantiv | język misyjny(językoznawstwo, językoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) język wybrany lub utworzony do prowadzenia w nim działalności misjonarskiej lub misyjnej |
monozentrische Sprache Substantiv | język monocentryczny(językoznawstwo, językoznawczy) język, któremu można przypisać tylko jedną formę standardową; |
Muttersprache | Erstsprache Substantiv | język ojczysty(językoznawstwo, językoznawczy) język przyswojony jako pierwszy w otoczeniu, w którym się wychowuje; |
das Afrikaans [des Afrikaans; —] (aus niederländischen Dialekten entstandene Sprache der Buren in Südafrika) Substantiv | afrikaans(językoznawstwo, językoznawczy) język afrykanerski afrykanerski(językoznawstwo, językoznawczy) język z grupy germańskich, używany w południowej Afryce; |
das Afrikaans [des Afrikaans; —] (aus niederländischen Dialekten entstandene Sprache der Buren in Südafrika) Phrase | język afrykanerskiphrase |
Okzitanisch | Provenzalisch | okzitanisch Sprache | provenzalisch Sprache Substantiv | prowansalskinoun |
ostslawische Sprache | |
palaische Sprache Substantiv | palajski(językoznawstwo, językoznawczy) język palajski, należący do języków anatolijskich; |
palaische Sprache Adjektiv | palajski(dosłownie) (starożytność) związany z krainą Pala w Anatolii |
Pidgin | Pidginsprache Substantiv | język pidżynowy(językoznawstwo, językoznawczy) mowa pomocnicza powstała w wyniku kontaktu grup posługujących się wzajemnie niezrozumiałymi językami, charakteryzująca się uproszczoną strukturą gramatyczną i ograniczonym słownictwem, służąca danemu społeczeństwu jako drugi język; |
plurizentrische Sprache Substantiv | język pluricentryczny(językoznawstwo, językoznawczy) (zobacz) język policentryczny |
polyzentrische Sprache Substantiv | język policentryczny(językoznawstwo, językoznawczy) język, któremu można przypisać więcej niż jedną formę standardową; |
die Programmiersprache [der Programmiersprache; die Programmiersprachen] Substantiv | język programowania(informatyka, informatyczny) język sztuczny przeznaczony do zapisu algorytmów lub programów komputerowych |
Regionalsprache Substantiv | język regionalny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (językoznawstwo, językoznawczy) mowa tradycyjnie używana na terenie państwa przez mniejszą liczebnie od reszty grupę obywateli, różniąca się od oficjalnego języka urzędowego oraz niebędąca ani dialektem oficjalnego języka tego państwa, ani językiem migrantów; |
Ritualsprache | |
Sakralsprache Substantiv | język sakralny(językoznawstwo, językoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) język tekstów i ceremonii religijnych |
die Schriftsprache [der Schriftsprache; die Schriftsprachen] Substantiv | język pisany(językoznawstwo, językoznawczy) reprezentacja języka mówionego za pomocą pisma; |
die Seemannssprache [der Seemannssprache; die Seemannssprachen] Substantiv | język żeglarskinoun |
das Selbstgespräch [des Selbstgespräch(e)s; die Selbstgespräche] Substantiv | solilokwium(teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) monolog sceniczny, stosowany w dramacie; zob. też solilokwium w Wikipedii |
Semitisch | semitisch Sprache Substantiv | semicki(językoznawstwo, językoznawczy) język z rodziny języków afroazjatyckich wywodzący się z języka prasemickiego; |
semitische Sprache | |
slawische Sprache | |
Slowenisch | slowenisch Sprache Substantiv | słoweński(językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Słowenii; |
die Sprache [der Sprache; die Sprachen] Substantiv | języknoun mowanoun |
Sprache | Zunge Substantiv | język(informatyka, informatyczny) zbiór rozkazów i reguł ich łączenia sterujących pracą komputera; język(językoznawstwo, językoznawczy) zbiór słów, reguł gramatycznych, zasad wymowy, idiomów, umożliwiający porozumiewanie się osób znających ten zbiór; |
die Sprachenschule [der Sprachenschule; die Sprachenschulen] Phrase | szkoła językowaphrase |
Standardsprache | Einheitssprache | Hochsprache | Literatursprache | Schriftsprache Substantiv | język standardowy(językoznawstwo, językoznawczy) prestiżowa odmiana danego języka, pełniąca funkcję normy ogólnoetnicznej, stawiana w opozycji do wernakularnych form języka |
südslawische Sprache | |
das Telefongespräch [des Telefongespräch(e)s; die Telefongespräche] Substantiv | |
Teufelin | Drachen | Teufelsweib Substantiv | diablica(przenośnie, przenośnia) zła kobieta |
Tonsprache | |
die Trachee [der Trachee; die Tracheen] Substantiv | tchawkanoun trachejnoun |