lehren lengyelül

Német	Lengyel
lehren [lehrte; hat gelehrt] Verb	nauczaćverb
Lehren [lehrte; hat gelehrt] Substantiv	nauczanie(rzeczownik odczasownikowy) od nauczać noun
die Lehre [der Lehre; die Lehren] Substantiv	miernik(metrologia, metrologiczny) przyrząd pozwalający określić wartość mierzonej wielkości, zjawiska, cechy; noun
lehren \| beibringen Verb	uczyćverb przekazywać komuś wiedzę
Lehren \| Unterrichten Substantiv	uczenienoun przekazywanie innym wiedzy
belehren [belehrte; hat belehrt] Verb	pouczaćverb pouczyćverb
belehrend \| lehrerhaft Adjektiv	pouczający(pejoratywnie, pejoratywny) chcący na siłę być wzorem adjective
die Nachtigall singen lehren wollen	nie ucz księdza pacierzanie pouczaj kogoś, kto jest w jakiejś dziedzinie specjalistą nie ucz ojca dzieci robićnie pouczaj kogoś, kto jest w jakiejś dziedzinie specjalistą
die Fühlerlehre [der Fühlerlehre; die Fühlerlehren] Substantiv	szczelinomierz(metrologia, metrologiczny) przyrząd do pomiaru szerokości szczelin; noun

Korábban kerestél rá