Német | Lengyel |
---|---|
Keil- Adjektiv | klinowyadjective klinowyadjective |
Keil | Zwickel Substantiv | klin(fizyka, fizyczny) maszyna prosta, o kształcie trójkąta; klinnoun |
der Keiler [des Keilers; die Keiler] Substantiv | odyniec(łowiectwo, łowiecki) stary samiec samotnie żyjący, najczęściej w odniesieniu do dzika, a rzadziej żubra |
die Keilerei [der Keilerei; die Keilereien] Substantiv | starcie(sport, sportowy) część walki sportowej starcienoun |
keilförmig | |
die Keilschrift [der Keilschrift; die Keilschriften] Substantiv | pismo klinowenoun |