keil- înseamnă în Poloneză

Germană	Poloneză
Keil- Adjektiv	klinowyadjective składający się z klinów lub wykonany za pomocą klina klinowyadjective w kształcie klina
Keil \| Zwickel Substantiv	klin(fizyka, fizyczny) maszyna prosta, o kształcie trójkąta; noun klinnoun kształt tej maszyny
der Keiler [des Keilers; die Keiler] Substantiv	odyniec(łowiectwo, łowiecki) stary samiec samotnie żyjący, najczęściej w odniesieniu do dzika, a rzadziej żubra noun
die Keilerei [der Keilerei; die Keilereien] Substantiv	starcie(sport, sportowy) część walki sportowej noun starcienoun ostra wymiana zdań
keilförmig	klinowaty
die Keilschrift [der Keilschrift; die Keilschriften] Substantiv	pismo klinowenoun

Istoricul cautarilor