horizont lengyelül

Német	Lengyel
der Horizont [des Horizont(e)s; die Horizonte] Substantiv	horyzontnoun linia powstała z przecięcia sfery niebieskiej na dwie części, i wyznaczająca granicę pomiędzy przestrzenią widoczną dla obserwacji i zasłoniętą przez Ziemię; nieboskłon(książkowy) kopuła nieba, zwłaszcza jej dolna część noun
horizontal Adjektiv	horyzontalnyadjective taki, który ma poziomy kierunek
horizontal Adverb	horyzontalnieadverb w sposób ukierunkowany w poziomie
horizontal \| waagerecht Adjektiv	poziomyadjective prostopadły do kierunku siły grawitacji
der Ereignishorizont [des Ereignishorizonts; die Ereignishorizonte] Substantiv	horyzont zdarzeń(astronomia, astronomiczny) sfera otaczająca czarną dziurę lub tunel czasoprzestrzenny, oddzielająca obserwatora zdarzenia od zdarzeń, o których nie może on nigdy otrzymać żadnych informacji; noun
waagerecht \| horizontal Adverb	poziomoadverb równolegle do podłoża
Überhorizontradar Substantiv	radar pozahoryzontalny(technologia, technika, techniczny) rodzaj urządzenia radiolokacyjnego; noun

Korábban kerestél rá