Niemiecki | Polski |
---|---|
der Horizont [des Horizont(e)s; die Horizonte] Substantiv | horyzontnoun nieboskłon(książkowy) kopuła nieba, zwłaszcza jej dolna część |
horizontal Adjektiv | horyzontalnyadjective |
horizontal Adverb | horyzontalnieadverb |
horizontal | waagerecht Adjektiv | poziomyadjective |
der Ereignishorizont [des Ereignishorizonts; die Ereignishorizonte] Substantiv | horyzont zdarzeń(astronomia, astronomiczny) sfera otaczająca czarną dziurę lub tunel czasoprzestrzenny, oddzielająca obserwatora zdarzenia od zdarzeń, o których nie może on nigdy otrzymać żadnych informacji; |
waagerecht | horizontal Adverb | poziomoadverb |
Überhorizontradar Substantiv | radar pozahoryzontalny(technologia, technika, techniczny) rodzaj urządzenia radiolokacyjnego; |