grenzen lengyelül
| Német | Lengyel |
|---|---|
| grenzen [grenzte; hat gegrenzt] (an mit Akkusativ) Verb | graniczyć(w odniesieniu do uczuć, stanu fizycznego lub psychicznego) być bliskim, być podobnym, przypominać zakrawaćverb |
| die Grenze [der Grenze; die Grenzen] Substantiv | barieranoun barieranoun |
| die Grenze [der Grenze; die Grenzen] Adjektiv | granicznyadjective |
| grenzenlos Adjektiv | bezgranicznyadjective |
| grenzenlos | maßlos | uferlos | unermesslich Adjektiv | bezbrzeżnyadjective |
| grenzenlos | maßlos | unendlich | unermesslich Adjektiv | bezmiernyadjective |
| grenzenlos | uferlos | unermesslich Adjektiv | bezbrzeżnyadjective |
| grenzenlos | unumschränkt Adverb | bezgranicznie(książkowy) w sposób bezgraniczny, w najwyższym stopniu |
| abgrenzen [grenzte ab; hat abgegrenzt] Verb | dystansować sięverb oddzielaćverb odgradzać sięverb odgraniczaćverb rozgraniczaćverb |
| abzäunen | abgrenzen | abtrennen Verb | odgradzaćverb |
| Angrenzen [grenzte an; hat angegrenzt] (an mit Akkusativ) Substantiv | przypora(architektura, architektoniczny) mur odchodzący prostopadle na zewnątrz od ściany wysokiego budynku pełniący funkcję konstrukcyjną; |
| angrenzen | grenzen Verb | graniczyćverb |
| angrenzend Adjektiv | graniczącyadjective przylegającyadjective |
| begrenzen [begrenzte; hat begrenzt] Verb | ograniczaćverb okalaćverb |
| bodenlos | grenzenlos Adjektiv | bezdenny(przenośnie, przenośnia) o bardzo dużym natężeniu |
| die Landesgrenze [der Landesgrenze; die Landesgrenzen] Substantiv |
