Német | Lengyel |
---|---|
der Gläubiger [des Gläubigers; die Gläubiger] Substantiv | wiernynoun wierzącynoun |
Gläubiger | Kreditor Substantiv | wierzyciel(potocznie, potoczny) osoba lub instytucja, od której pożyczone zostały pieniądze wierzyciel(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba fizyczna lub prawna, która może żądać spełnienia świadczenia od innej osoby, z którą łączy ją stosunek zobowiązaniowy; |
Altgläubiger | Raskolnik Substantiv | staroobrzędowiec(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek odłamu cerkwi prawosławnej nieuznającego siedemnastowiecznej reformy liturgicznej patriarchy Nikona; |
Atheist | Gottesleugner | Nichtgläubiger Substantiv | ateistanoun |
der Ungläubiger [ein Ungläubiger; des/eines Ungläubigen; die Ungläubigen/zwei Ungläubige] Substantiv | niewierzącynoun |
ungläubig [ungläubiger; am ungläubigsten] Adjektiv | niedowierzającyadjective niewierzący(teologia, teologiczny) w kontekście wiary, wyznania: który nie wyznaje żadnej religii, niereligijny |
ungläubiger Thomas Substantiv | niewierny Tomasznoun |