Német-Lengyel szótár »

gift lengyelül

NémetLengyel
das Gift [des Gift(e)s; die Gifte] Substantiv

jad(chemia, chemiczny) (toksykologia) (zoologia, zoologiczny) substancja pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub bakteryjnego mająca właściwości toksyczne dla innego organizmu;
noun

trucizna(toksykologia) substancja mogąca zakłócić funkcjonowanie organizmu lub spowodować śmierć;
noun

trutka(potocznie, potoczny) pokarm zawierający substancję trującą, wykładany w celu pozbycia się szkodników
noun

Gift-Wasserschierling Substantiv

cykuta(botanika, botaniczny) szalej;
noun

das Giftgas [des Giftgases; die Giftgase] Phrase

gaz trującyphrase

giftig [giftiger; am giftigsten] Adjektiv

jadowityadjective
zawierający jad

trującyadjective
taki, który truje, szkodzi zdrowiu, powodujący zatrucie lub śmierć

die Giftigkeit [der Giftigkeit; —] Substantiv

toksyczność(biochemia, biochemiczny) cecha związków chemicznych polegająca na powodowaniu zaburzeń funkcji lub śmierci komórek, organów lub organizmów po dostaniu się w ich pobliże;
noun

toksycznośćnoun
cecha tego, co jest toksyczne ((dosłownie) i (przenośnie, przenośnia))

der Giftmischer [des Giftmischers; die Giftmischer] Substantiv

trucicielnoun
ktoś, kto kogoś truje lub otruł

die Alkoholvergiftung [der Alkoholvergiftung; die Alkoholvergiftungen] Substantiv

zatrucie alkoholowenoun

die Bleivergiftung [der Bleivergiftung; die Bleivergiftungen] Substantiv

ołowica(medycyna, medyczny) zatrucie ołowiem
noun

Droge | Rauschgift Substantiv

narkotyknoun
substancja, którą przyjmowanie powoduje po jakimś okresie używania uzależnienie fizyczne;

Drogenabhängige | Drogensüchtige | Rauschgiftsüchtige Substantiv

narkomankanoun
kobieta uzależniona od narkotyków

Drogenabhängiger | Drogensüchtiger | Rauschgiftsüchtiger Substantiv

narkomannoun
osoba uzależniona od narkotyków

Drogensucht | Rauschgiftsucht | Sucht Substantiv

narkomanianoun
nałóg związany z ciągłą potrzebą zażywania narkotyków;

Gegengift | Gegenmittel Substantiv

odtrutka(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) środek likwidujący lub zmniejszający działanie trucizny;
noun

Harnvergiftung | Urämie Substantiv

mocznica(medycyna, medyczny) stan zatrucia ustroju produktami przemiany materii (m.in. mocznikiem) jako przejaw zaawansowanej niewydolności nerek, powodujący wiele przykrych objawów, jak np. męczliwość, wymioty, wyniszczenie, bóle głowy, świąd, obrzęk płuc, krwawienia itd.;
noun

das Insektengift [des Insektengift(e)s; die Insektengifte] Substantiv

insektycydnoun
środek owadobójczy

die Lebensmittelvergiftung [der Lebensmittelvergiftung; die Lebensmittelvergiftungen] Substantiv

zatrucie pokarmowe(medycyna, medyczny) dolegliwość występująca po zjedzeniu pokarmu zarażonego wirusami lub bakteriami ((na przykład) salmonellą, gronkowcem);
noun

das Leichengift [des Leichengift(e)s; die Leichengifte] Substantiv

jad trupi(biochemia, biochemiczny) ptomaina, alkaloid powstający w procesach gnilnych ciał organicznych zawierających białko
noun

Mitgift | Aussteuer Substantiv

posagnoun
rzeczy, które panna dostawała dawniej od rodziców, kiedy wychodziła za mąż

das Nervengift Substantiv

neurotoksyna(biochemia, biochemiczny) substancja działająca destrukcyjnie na układ nerwowy;
noun

das Rauschgift [des Rauschgift(e)s; die Rauschgifte] Substantiv

opiatnoun

sich vergiften Verb

trućverb
zażywać truciznę

vergiften [vergiftete; hat vergiftet] Verb

trućverb
powodować objawy choroby lub śmierć poprzez działanie trucizny

zatruwaćverb
dodawać substancje toksyczną

zatrućverb
dodać substancje toksyczną

die Vergiftung [der Vergiftung; die Vergiftungen] Substantiv

zatrucie(medycyna, medyczny) (toksykologia) stan chorobowy spowodowany dostaniem się substancji trującej do organizmu
noun