frucht lengyelül
| Német | Lengyel |
|---|---|
| die Frucht [der Frucht; die Früchte] Substantiv | owoc(przenośnie, przenośnia) skutek pewnych działań pokłosie(przenośnie, przenośnia) (książkowy) skutek czyjegoś działania żniwo(przestarzałe, przestarzały) dojrzałe zboże, gotowe do zżęcia |
| die Kiwi [der Kiwi; die Kiwis] (Frucht) Substantiv | kiwi(ornitologia, ornitologiczny) rodzina ptaków nielotów zamieszkująca tylko Nową Zelandię; kiwi(spożywczy) zielony w środku owoc aktinidii o meszkowatej brązowej skórce; |
| Frucht | Obst Substantiv | owoc(botanika, botaniczny) organ rozrodczy roślin, powstający z zalążni, zawierający nasiona; owoc(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) mięsisty i słodki owoc (1.1) lub owocostan różnych roślin, który można spożywać na surowo |
| Fruchtaufstrich | Marmelade Substantiv | dżem(spożywczy) słodka, lepka substancja do smarowania chleba lub dodawana do naleśników, wytwarzana przez gotowanie owoców z cukrem; |
| fruchtbar [fruchtbarer; am fruchtbarsten] Adjektiv | owocnyadjective produkcyjnyadjective płodny(książkowy) o gruncie: dający obfite plony płodny(książkowy) o twórcy: tworzący dużo dzieł urodzajny(rolnictwo, rolniczy) dający obfity plon |
| fruchtbar | fruchttragend Adjektiv | żyzny(rolnictwo, rolniczy) dający wysokie plony |
| fruchtbar | gebä̱rfähig Adjektiv | płodnyadjective |
| Fruchtbarer Halbmond Substantiv | Żyzny Półksiężyc(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) określenie pasa żyznych ziem przypominającego kształtem półksiężyc i ciągnącego się od Egiptu poprzez Palestynę, Syrię, po tereny dawnej Mezopotamii; |
| die Fruchtbarkeit [der Fruchtbarkeit; —] Substantiv | płodność(biologia, biologiczny) naturalna zdolność do posiadania potomstwa, zdolność do zajścia w ciążę urodzajność(rzeczownik odprzymiotnikowy) od: urodzajny żyznośćnoun |
| Fruchtflige | Obstfliege Substantiv | muszka owocowa(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) niewielki owad zjadający drożdże z fermentujących owoców |
| die Fruchtfolge [der Fruchtfolge; die Fruchtfolgen] Substantiv | płodozmian(rolnictwo, rolniczy) system gospodarki rolnej ustalający z góry na wiele lat stałą rotację upraw; |
| Fruchtgenussrecht Substantiv | użytkowanie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ograniczone prawo rzeczowe; |
| fruchtig | Frucht | Obst Adjektiv | owocowyadjective |
| Fruchtlikör | Likör Substantiv | nalewka(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) alkoholowy napój przygotowany z owoców, ziół, korzeni, zalanych spirytusem |
| fruchtloses Unterfangen | walka z wiatrakamiwalka beznadziejna, bez szans na powodzenie |
| Fruchtmonat Substantiv | fructidornoun |
| Fruchtnektar | Nektar Substantiv | nektar(spożywczy) gęsty napój z przecieru owocowego |
| der Fruchtsaft [des Fruchtsaft(e)s; die Fruchtsäfte] Substantiv | sok owocowynoun |
| das Fruchtwasser [des Fruchtwassers; —] Substantiv | wody płodowenoun |
| Fruchtwasseruntersuchung Substantiv | amniocenteza(medycyna, medyczny) pobranie próbek płynu owodniowego pod kontrolą USG, przez nakłucie jamy owodni w macicy ciężarnej |
| Fruchtzucker | Fructose | Fruktose Substantiv | fruktoza(biochemia, biochemiczny) organiczny związek chemiczny z grupy ketoz, naturalnie występujący w stanie wolnym w owocach, miodzie, nektarze kwiatów; |
| befruchten | begatten Verb | zapładniaćverb |
| die Befruchtung [der Befruchtung; die Befruchtungen] Substantiv | zapylanie(botanika, botaniczny) proces przenoszenia pyłku z pręcików na znamię słupka; |
| Befruchtung | Begattung Substantiv | zapłodnienie(biologia, biologiczny) dokonanie połączenia komórki jajowej z plemnikiem; |
| Brotfruchtbaum | |
| die Fruchtlosikeit, die Unfruchtbarkeit, die Sterilität Substantiv | bezpłodność(biologia, biologiczny) (medycyna, medyczny) nieodwracalny brak zdolności do rozrodu; cecha tego, kto bezpłodny, cecha tego, co bezpłodne |
| Drachenfrucht | Pitahaya | Pitaya Substantiv | pitaja(spożywczy) jadalny owoc kaktusów z rodzajów Hylocereus i Stenocereus, o różowej, czerwonej lub żółtej skórce; |
| ertragsreich | hochertragsfähig | äußerst ergiebig fruchtbar Adjektiv | wysokoplenny(rolnictwo, rolniczy) dający wysokie, obfite plony |
| Ceres [Ceres/Ceres'; —] (Göttin der Feldfrucht, des Ackerbaus) Substantiv | Ceres(astronomia, astronomiczny) planeta karłowata o numerze katalogowym 1, z pasa głównego planetoid, do 2006 r. zaliczana do planetoid, odkryta w 1801 r.; |
