entfliehen lengyelül

Német	Lengyel
entfliehen [entfloh; ist entflohen] Verb	uciecverb aspekt dokonany od: uciekać
fliehen \| weglaufen \| flüchten \| entfliehen \| abhauen Verb	uciekaćverb pośpiesznie opuszczać jakieś miejsce (najczęściej ze względu na niebezpieczeństwo, zagrożenie)

Korábban kerestél rá