słownik Niemiecko-Polski »

entfliehen w języku polskim

NiemieckiPolski
entfliehen [entfloh; ist entflohen] Verb

uciecverb
aspekt dokonany od: uciekać

fliehen | weglaufen | flüchten | entfliehen | abhauen Verb

uciekaćverb
pośpiesznie opuszczać jakieś miejsce (najczęściej ze względu na niebezpieczeństwo, zagrożenie)