anthropo- lengyelül
| Német | Lengyel |
|---|---|
| anthropo- | antropo-pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z człowiekiem |
| anthropogen [anthropogener; am anthropogensten] Adjektiv | antropogenicznyadjective |
| der Anthropologe [des Anthropologen; die Anthropologen] Substantiv | antropolog(antropologia, antropologiczny) (biologia, biologiczny) badacz rozwoju i zróżnicowania jednostek ludzkich, gatunku ludzkiego oraz ludzkich społeczności; |
| Anthropologie | Menschenkunde Substantiv | antropologia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka o człowieku; |
| anthropologisch Adjektiv | antropologicznyadjective |
| anthropometrisch Adjektiv | antropometrycznyadjective |
| anthropomorphisieren | |
| der Anthropomorphismus [des Anthropomorphismus; die Anthropomorphismen] Substantiv | antropomorfizmnoun |
| Anthroponomastik Substantiv | antroponomastyka(językoznawstwo, językoznawczy) nauka o antroponimach |
| Anthroponym Substantiv | antroponim(językoznawstwo, językoznawczy) osobowa nazwa własna |
| Anthropophagie Substantiv | antropofagia(książkowy) ludzki kanibalizm, ludożerstwo |
| die Anthropophobie [der Anthropophobie] Substantiv | antropofobia(medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) (u ludzi i zwierząt) niechęć lub chorobliwy lęk przed ludźmi; |
| die Anthroposophie [der Anthroposophie; —] Substantiv | antropozofianoun |
| anthroposophisch Adjektiv | antropozoficznyadjective |
| anthropozentrisch [anthropozentrischer; am anthropozentrischsten] Adjektiv | antropocentrycznyadjective |
| der Anthropozentrismus Substantiv | antropocentryzm(filozofia, filozoficzny) przekonanie, wedle którego człowiek to ośrodek świata, a wszystko w przyrodzie dzieje się ze względu na niego antropocentryzmnoun |
| Anthropozän Substantiv | antropocen(neologizm) (geologia, geologiczny) epoka geologiczna zdominowana przez wpływ człowieka; |
