Német | Holland |
---|---|
das Gehör [des Gehöres/Gehörs; —] Substantiv | |
gehörchen | gehoorzamenwerkwoord |
gehören [gehörte; hat gehört] Verb | |
gehörig [gehöriger; am gehörigsten] Adjektiv | behoorlijkbijvoeglijk naamwoord betamelijkbijvoeglijk naamwoord fatsoenlijkbijvoeglijk naamwoord keurigbijvoeglijk naamwoord voegzaambijvoeglijk naamwoord welvoeglijkbijvoeglijk naamwoord |
hören [hörte; hat gehört auf +AKK] Verb | |
angehören [gehörte an; hat angehört] (Dativ) Verb | |
zugehören [gehörte zu; hat zugehört] Verb | |
der Zuave [des Zuaven; die Zuaven] (Angehöriger einer zuerst aus Berberstämmen rekrutierten französischen /Kolonial/truppe) Substantiv | |
anhören [hörte an, hat angehört jm etw] | aanhorenwerkwoord beluisterenwerkwoord luisterenwerkwoord toehorenwerkwoord toeluisterenwerkwoord |
aufhören [hörte auf; hat aufgehört] Verb | |
sich gehören | behorenwerkwoord betamenwerkwoord |