Lengyel | Svéd |
---|---|
wyjątkowy adjective wyróżniający się czymś nieprzeciętnym; taki, który jest wyjątkiem | enaståendeadjektiv exceptionell [~t ~a]adjektiv unik [~t ~a]adjektiv |
bezwyjątkowy adjective taki, który nie ma wyjątków | enhällig [~t ~a]adjektiv |
stan wyjątkowy (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ograniczenie swobód i praw obywateli na skutek wewnętrznych zagrożeń państwa; noun | akutläge [~t ~n]substantiv |