Lengyel-Svéd szótár »
wiec svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| dziewięćdziesięciolatek noun osoba w wieku 90-99 lat | nittioåring [~en ~ar]substantiv |
| dziewięćdziesięcioletni adjective mający dziewięćdziesiąt lat | nittioårig [~t ~a]adjektiv |
| dziewięćdziesięcioletni adjective trwający dziewięćdziesiąt lat | nittioårig [~t ~a]adjektiv |
| dziewięćdziesięcioośmiolatek mężczyzna mający dziewięćdziesiąt osiem lat | |
| dziewięćdziesięcioośmioletni mający dziewięćdziesiąt osiem lat | |
| dziewięćdziesięcioośmioletni trwający dziewięćdziesiąt osiem lat | |
| dziewięćdziesięciopięciolatek mężczyzna mający dziewięćdziesiąt pięć lat | |
| dziewięćdziesięciopięcioletni mający dziewięćdziesiąt pięć lat | |
| dziewięćdziesięciopięcioletni trwający dziewięćdziesiąt pięć lat | |
| dziewięćdziesięciosiedmiolatek mężczyzna mający dziewięćdziesiąt siedem lat | |
| dziewięćdziesięciosiedmioletni mający dziewięćdziesiąt siedem lat | |
| dziewięćdziesięciosiedmioletni trwający dziewięćdziesiąt siedem lat | |
| dziewięćdziesięciosześciolatek mężczyzna mający dziewięćdziesiąt sześć lat | |
| dziewięćdziesięciosześcioletni mający dziewięćdziesiąt sześć lat | |
| dziewięćdziesięciosześcioletni trwający dziewięćdziesiąt sześć lat | |
| dziewięćdziesięciotrzylatek mężczyzna mający dziewięćdziesiąt trzy lata | |
| dziewięćdziesięciotrzyletni mający dziewięćdziesiąt trzy lata | |
| dziewięćdziesięciotrzyletni trwający dziewięćdziesiąt trzy lata | |
| dziewięciokąt (geometria) wielokąt o dziewięciu bokach | |
| dziewięciolatek noun chłopiec mający dziewięć lat | nioåring [~en ~ar]substantiv |
| dziewięciolatka noun | nioåring [~en ~ar]substantiv |
| dziewięcioletni adjective mający dziewięć lat | nioårig [~t ~a]adjektiv |
| dziewięcioletni adjective trwający dziewięć lat | nioårig [~t ~a]adjektiv |
| dziurawiec zwyczajny (botanika, botaniczny) Hypericum perforatum L., gatunek byliny z rodziny dziurawcowatych o właściwościach leczniczych; noun | johannesört [~en ~er]substantiv |
| dźwięczeć wydawać dźwięk | |
| dźwięczny (językoznawstwo, językoznawczy) wymawiany przy zsuniętych i drgających więzadłach głosowych adjective | tonandeadjektiv |
| dźwięczny adjective o mocnym, harmonijnym, czystym brzmieniu | eufonisk [~t ~a]adjektiv |
| enerdowiec (potocznie, potoczny) (lekceważąco, lekceważący) obywatel byłego NRD | |
| fachowiec noun specjalista w jakiejś dziedzinie | expert [~en ~er]substantiv |
| figowiec (systematyka) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Ficus, rodzaj roślin z rodziny morwowatych; noun | fikonträd [~et; pl. ~]substantiv |
| figowiec (systematyka) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Ficus carica, figowiec pospolity, roślina rodząca figi noun | fikonträd [~et; pl. ~]substantiv |
| figowiec sprężysty (botanika, botaniczny) Ficus elastica, gatunek rośliny z rodziny morwowatych pochodzący z Półwyspu Indyjskiego, Indochin i Malezji; | |
| figowiec sykomora (botanika, botaniczny) Ficus sycomorus L., gatunek drzew z rodziny morwowatych występujący w Egipcie, Palestynie, Syrii, Afryce subsaharyjskiej oraz wschodniej i uprawiany w basenie Morza Śródziemnego; noun | mullbärsfikonträd [~et; pl. ~]substantiv |
| filmowiec (potocznie, potoczny) (telewizja, telewizyjny) człowiek pracujący w branży filmowej noun | filmmakare [~n; pl. ~, best. pl. -makarna]substantiv |
| flaszowiec miękkociernisty (botanika, botaniczny) gatunek małego drzewa pochodzącego z Ameryki Środkowej i Antyli; | |
| frachtowiec (marynarka) statek handlowy przewożący towary drogą morską np. masowiec, kontenerowiec, drobnicowiec. noun | fraktbåt [~en ~ar]substantiv |
| granatowiec (botanika, botaniczny) Punica granatum L., drzewo lub krzew z rodziny krwawnicowatych o jadalnych owocach, rodzące granaty; noun | granatäppelträd [~et; pl. ~]substantiv |
| grobowiec okazała budowla lub wydzielone, zazwyczaj ozdobione, miejsce w innej budowli, gdzie pochowany jest zmarły; | grav [~en, ~ar] |
| grobowiec noun okazała budowla lub wydzielone, zazwyczaj ozdobione, miejsce w innej budowli, gdzie pochowany jest zmarły; | grift [~en ~er]substantiv |
| gumowiec noun but z wysokimi cholewami, wykonany z gumy, używany na słotę lub błoto | gummistövel [~n -stövlar]substantiv |
