Lengyel | Svéd |
---|---|
tyka (przenośnie, przenośnia) wysoka i szczupła osoba noun | abborre [~n abborrar]substantiv |
tyka noun żerdź, np. ustawiana jako podpora dla roślin | abborre [~n abborrar]substantiv |
tykać (potocznie, potoczny) zwracać się do kogoś „ty” zamiast „pan"/"pani” verb | dua [~de ~t]verb |
tykać o zegarze: wydawać krótki odgłos przy przesunięciu wskazówki | |
aeronautyka (książkowy) lotnictwo noun | aeronautik [~en]substantiv |
akustyka (fizyka, fizyczny) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) warunki wnętrza decydujące o rozchodzeniu się w nim dźwięków noun | akustik [~en]substantiv |
akustyka (fizyka, fizyczny) dział fizyki, nauka o dźwięku i rozchodzeniu się fal sprężystych w różnych ośrodkach noun | akustik [~en]substantiv |
alpinistyka (sport, sportowy) szerzej: wspinaczka wysokogórska noun | bergsbestigning [~en ~ar]substantiv |
alpinistyka noun wspinaczka górska z użyciem specjalistycznego sprzętu | bergsbestigning [~en ~ar]substantiv |
Antarktyka (geografia, geograficzny) rejon globu ziemskiego od bieguna południowego do 60° szerokości geograficznej południowej, obejmujący Antarktydę, jej lądolód oraz otaczające je wody; | |
antyestetyka (sztuka) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) pogląd sprzeciwiający się estetyzmowi | |
antykapitalistyczny adjective wrogi wobec kapitalizmu | antikapitalistisk [~t ~a]adjektiv |
arabistyka kierunek na uczelni obejmujący studia w dziedzinie arabistyki (1.1) | |
arabistyka nauka o języku, kulturze i historii Arabów; | |
Arktyka (geografia, geograficzny) obszar Ziemi otaczający biegun północny; | |
arytmetyka (matematyka, matematyczny) gałąź matematyki, zajmująca się własnościami liczb i związkami między liczbami; noun | aritmetik [~en]substantiv |
astronautyka (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) zespół nauk zajmujący się lotami poza atmosferą Ziemi; noun | astronautik [~en]substantiv |
atletyka noun wszystkie ćwiczenia sportowe | friidrott [~en ~er]substantiv |
attyka (architektura, architektoniczny) górny element budynku w postaci ścianki, balustrady lub rzędu sterczyn osłaniający dach; | |
Attyka (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina w środkowej Grecji leżąca na Półwyspie Attyckim z Atenami jako głównym ośrodkiem; noun | Attika [~n attikor]substantiv |
balistyka noun nauka badająca ruch pocisków; | ballistik [~en]substantiv |
Bałtyka (geologia, geologiczny) kraton stanowiący do końca ordowiku samodzielny kontynent; | |
biblistyka (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) szereg dyscyplin naukowych zajmujących się badaniem Biblii; | |
bijatyka noun | handgemäng [~et; pl. ~]substantiv |
bijatyka bójka z udziałem większej liczby osób | |
blefaroplastyka (medycyna, medyczny) zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu nadmiaru luźnej skóry powiek | |
charakterystyka noun opis cech właściwych komuś lub czemuś, zbiór cech charakteryzujących kogoś | karakterisering [~en ~ar]substantiv karakteristik [~en ~er]substantiv |
cybernetyka (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka o procesach sterowania oraz przekazywania i przekształcania informacji w systemach; noun | cybernetik [~en]substantiv |
dalmatyka (kościelny) wierzchnia szata liturgiczna diakonów; | |
diagnostyka (medycyna, medyczny) nauka o sposobach rozpoznawania chorób na podstawie przeprowadzonych badań (zarówno u ludzi, jak i u zwierząt); noun | diagnostik [~en]substantiv |
diagnostyka (psychologia, psychologiczny) proces oceny cech i stanów psychicznych człowieka dokonywany przez psychologa za pomocą metod psychologicznych, którymi najczęściej są testy psychologiczne, obserwacja psychologiczna i wywiad; noun | diagnostik [~en]substantiv |
dialektyka (filozofia, filozoficzny) metoda wyrażania myśli polegająca na dochodzeniu do prawdy poprzez ukazywanie sprzeczności zawartych w pojęciach i przekonaniach noun | dialektik [~en]substantiv |
dietetyka (medycyna, medyczny) nauka zajmująca się zasadami racjonalnego żywienia człowieka, w zależności od wykonywanej pracy lub stanu zdrowia; noun | dietetik [~en]substantiv |
domestykacja (zootechnika, zootechniczny) udomowienie zwierząt noun | domesticering [~en]substantiv |
dotykalny adjective taki, którego można dotknąć | påtaglig [~t ~a]adjektiv |
dotykać (przenośnie, przenośnia) poruszać jakieś zagadnienie w rozmowie verb | beröra [berörde, berört, pres. berör]verb vidröra [-rörde, -rört, pres. -rör]verb |
dotykać (przenośnie, przenośnia) sprawiać komuś przykrość, urażać kogoś verb | såra [~de ~t]verb |
dotykać zbliżać się do czegoś do momentu zetknięcia, kontaktu fizycznego | röra [~n, röror] |