Lengyel-Svéd szótár »
rodzaj svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| rodzaj (biologia, biologiczny) grupa obejmująca gatunki blisko spokrewnione, podrzędna względem rodziny; noun | genus [~et; pl. ~]substantiv släkte [~t ~n]substantiv |
| rodzaj (gramatyka) cecha rzeczownika wpływająca na jego końcówkę podczas deklinacji oraz na końcówki i formy innych części mowy, występujących obok danego rzeczownika np. w zdaniu; noun | genus [~et; pl. ~]substantiv |
| rodzaj noun typ, odmiana, gatunek | art [~en ~er]substantiv slag [~et; pl. ~]substantiv sort [~en ~er]substantiv typ [~en ~er]substantiv |
| rodzaj męski (gramatyka) cecha rzeczowników liczby pojedynczej nazywających istoty płci męskiej lub innych, zaliczanych do tej samej grupy w danym języku noun | maskulinum [maskulinet maskuliner]substantiv |
| rodzaj nijaki (gramatyka) cecha rzeczowników liczby pojedynczej nazywających istoty niedojrzałe lub innych, zaliczanych do tej samej grupy w danym języku noun | neutrum [neutret neutrer]substantiv |
| rodzaj wspólny noun | utrumsubstantiv |
| rodzaj żeński (gramatyka) cecha rzeczowników liczby pojedynczej nazywających istoty płci żeńskiej lub innych, zaliczanych do tej samej grupy w danym języku noun | femininum [femininet femininer]substantiv |
| rodzajnik (gramatyka) wyraz precyzujący znaczenie rzeczownika lub wyrażenia występującego w roli rzeczownika; noun | artikel [~n artiklar]substantiv |
| rodzajnik nieokreślony (gramatyka) rodzajnik występujący w wyrażeniach wieloznacznych (np. nie odnoszących się do konkretnego przedmiotu lub osoby) | |
| rodzajnik określony (językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) rodzajnik występujący w wyrażeniach odnoszących się do konkretnych przedmiotów lub osób (np. znanych z kontekstu) oraz pojęć ogólnych | |
| jakiego rodzaju pronoun | hurdanpronomen |
| jedyny w swoim rodzaju taki, który jest unikatem | |
| nieurodzajny cechujący się brakiem urodzaju | |
| nieurodzajny adjective wydający niski plon | karg [~t ~a]adjektiv |
| urodzaj (potocznie, potoczny) obfitość, duża ilość czegoś noun | överflöd [~et]substantiv |
| urodzajny (rolnictwo, rolniczy) dający obfity plon adjective | fruktbar [~t ~a]adjektiv |
| urodzajny taki, w którym zebrano wysokie plony |
