po svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| pobić verb | bräcka [bräckte, bräckt]verb |
| pobić verb brać czynny udział w bójce, zadać ciosy jeden drugiemu | vispa [~de ~t]verb |
| pobić zadać wiele ciosów, uderzyć kogoś lub coś wiele razy | |
| pobić verb zwyciężyć kogoś | besegra [~de ~t]verb |
| pobić na głowę | |
| pobiec (książkowy) (o spojrzeniu, myślach itp.) zwrócić się ku czemuś lub komuś verb | bli [blev, blivit, bliven blivet blivna, pres. blir el. åld. bliver, imper. bli el. åld. bliv]verb |
| pobiec (potocznie, potoczny) pospiesznie udać się gdzieś lub po kogoś verb | kila [~de ~t]verb |
| pobiec noun przemieścić się do przodu, biegnąc | bäck [~en ~ar]substantiv |
| pobieżny adjective wykonany na szybko, bez wnikania w szczegóły, bez zgłębiania treści | flyktig [~t ~a]adjektiv ytlig [~t ~a]adjektiv |
| pobijak młotek z dużym drewnianym obuchem w kształcie prostopadłościanu; | |
| poblask (książkowy) odbicie światła noun | avglans [~en]substantiv |
| pobłażliwość noun cecha tego, co pobłażliwe; cecha tych, którzy są pobłażliwi | flathet [~en]substantiv slapphet [~en ~er]substantiv |
| pobliski znajdujący się w pobliżu, w niewielkiej odległości | |
| pobliże noun miejsce położone blisko czegoś, pobliska okolica | närhet [~en]substantiv |
| pobocze noun skraj drogi; jej część przeznaczona do ruchu pieszych, niektórych pojazdów oraz do postojów | vägkant [~en ~er]substantiv |
| poboczny (przestarzałe, przestarzały) będący z boku czegoś | |
| poboczny mniej istotny, istniejący obok czegoś zasadniczego | |
| pobojowisko (historia, historyczny, historycznie) miejsce, na którym stoczono bitwę | |
| pobolewać verb | mola [~de ~t]verb |
| pobór (administracja) (wojskowość, wojskowy) powołanie grupy mężczyzn do służby wojskowej; noun | värnplikt [~en]substantiv |
| poborca noun urzędnik ściągający należności | samlare [~n; pl. ~, best. pl. samlarna]substantiv |
| poborowy (administracja) (wojskowość, wojskowy) mężczyzna przeznaczony do poboru, powołany do pełnienia służby wojskowej adjective | värnpliktig [~t ~a]adjektiv |
| pobożne życzenie noun marzenie, pragnienie, życzenie, którego nie da się zrealizować, urzeczywistnić | önsketänkande [~t ~n]substantiv |
| pobożność noun cecha tego, co pobożne lub tego, kto pobożny; religijność, oddanie wierze religijnej | andlighet [~en]substantiv |
| pobożny adjective taki, który żyje zgodnie z zasadami religii | from [~t ~ma]adjektiv |
| pobrać wejść w posiadanie czegoś | |
| pobrać wziąć ślub | |
| pobratymiec noun | frände [~n ~r]substantiv |
| pobrudzony adjective | solkig [~t ~a]adjektiv |
| pobrzękiwać verb | skramla [~de, ~t]verb |
| pobrzeże (geografia, geograficzny) ląd na brzegu morza, jeziora lub rzeki noun | kust [~en ~er]substantiv |
| pobudka (książkowy) zwykle w lm: coś co skłania lub pobudza do czegoś noun | impuls [~en ~er]substantiv |
| pobudka noun | bevekelsegrund [~en ~er]substantiv |
| pobudka hasło używane przy budzeniu | |
| pobudka noun sygnał wzywający do obudzenia się, do wstawania | revelj [~en ~er]substantiv |
| pobudliwy adjective taki, który łatwo reaguje na bodźce | retbar [~t ~a]adjektiv |
| pobudzać verb zachęcać do czegoś | egga [~de ~t]verb inspirera [~de ~t]verb |
