Lengyel-Svéd szótár »
organ svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| organ (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) instytucja powoływana w celu sprawowania władzy lub nadzoru czegoś; noun | organ [~et; pl. ~]substantiv |
| organ noun część organizmu ludzkiego, zwierzęcego lub roślinnego | organ [~et; pl. ~]substantiv |
| organella (mikrobiologia, mikrobiologiczny) struktura występująca w cytoplazmie komórki, wyspecjalizowana do pełnienia określonej funkcji; | |
| organiczny (biologia, biologiczny) (chemia, chemiczny) będący częścią świata zwierzęcego lub roślinnego, właściwy organizmom żywym lub z nich pochodzący adjective | organisk [~t ~a]adjektiv |
| organista (kościelny) pracownik kościelny odpowiedzialny za prowadzenie śpiewu i zwykle przygrywający na organach noun | organist [~en ~er]substantiv |
| organista (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) muzyk grający na organach; noun | organist [~en ~er]substantiv |
| organistka (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) kobieta, która gra na organach noun | organist [~en ~er]substantiv |
| organizacja noun grupa społeczna funkcjonująca według określonych reguł, współpracująca ze sobą w celu osiągnięcia określonych celów | organisation [~en ~er]substantiv |
| organizacja noun sposób przygotowywania czegoś, planowania | organisation [~en ~er]substantiv |
| Organizacja Narodów Zjednoczonych (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) organizacja międzynarodowa, której celem jest zapewnienie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, rozwój współpracy między narodami oraz popieranie przestrzegania praw człowieka; | |
| organizacja pozarządowa stowarzyszenie zrzeszające osoby fizyczne lub osoby prawne, które jest niezależne od władz państwowych i nie działa dla zysku; | |
| Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) organizacja polityczno-wojskowa, obejmująca kraje Europy i Ameryki Północnej; | |
| organizacyjny adjective dotyczący organizacji | organisatorisk [~t ~a]adjektiv |
| organizator noun instytucja lub osoba, do której należy zorganizowanie czegoś (np. wydarzenia) | organisatör [~en ~er]substantiv |
| organizatorka noun | organisatör [~en ~er]substantiv |
| organizm (biologia, biologiczny) istota żywa charakteryzująca się procesami życiowymi; noun | organism [~en ~er]substantiv |
| organizm (medycyna, medyczny) cielesny ustrój człowieka noun | organism [~en ~er]substantiv |
| organizm (przenośnie, przenośnia) pewna całość złożona ze współpracujących ze sobą elementów noun | organism [~en ~er]substantiv |
| organizować verb porządkować, zbierać, zakładać coś; układać coś w pewną całość podległą określonym normom | anordna [~de ~t]verb |
| organmistrz (zawód, zawodowy, zawodowo) (rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik budujący lub naprawiający organy noun | orgelbyggare [~n; pl. ~, best. pl. -byggarna]substantiv |
| organolologia | |
| organy (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument muzyczny stosowany głównie w kościołach, posiadający wiele piszczałek, klawiaturę i pedały; noun | orgel [~n orglar]substantiv |
| chemia nieorganiczna (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (chemia, chemiczny) dział chemii dotyczący wszystkich substancji, w których nie występuje wiązanie węgiel-wodór | |
| chemia organiczna (chemia, chemiczny) dział chemii zajmujący się związkami organicznymi jak np. węglowodory czy alkohole; | |
| fatamorgana noun zjawisko świetlne polegające na powstawaniu pozornych obrazów odległych przedmiotów spowodowane różnicami współczynników załamania światła w warstwach powietrza o różnej temperaturze; | fata morganasubstantiv |
| mikroorganizm (mikrobiologia, mikrobiologiczny) organizm żywy widoczny tylko pod mikroskopem noun | mikroorganism [~en ~er]substantiv |
| morganit (mineralogia, mineralogiczny) minerał, odmiana berylu; | |
| nieorganiczny adjective powstający bez konieczności udziału organizmów żywych | oorganisk [~t ~a]adjektiv |
| zorganizowany świadczący o tym, że ktoś potrafi właściwie zorganizować się | |
| związek organiczny (chemia, chemiczny) każdy związek chemiczny, w skład którego wchodzi węgiel, z wyjątkiem tlenków węgla, kwasu węglowego, węglanów, wodorowęglanów, węglików, cyjanowodoru, cyjanków, kwasu cyjanowego, kwasu piorunowego i kwasu izocyjanowego, a także ich soli; |
