organisk lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| organisk [~t ~a] adjektiv | organiczny(biologia, biologiczny) (chemia, chemiczny) będący częścią świata zwierzęcego lub roślinnego, właściwy organizmom żywym lub z nich pochodzący |
| organisk förening | związek organiczny(chemia, chemiczny) każdy związek chemiczny, w skład którego wchodzi węgiel, z wyjątkiem tlenków węgla, kwasu węglowego, węglanów, wodorowęglanów, węglików, cyjanowodoru, cyjanków, kwasu cyjanowego, kwasu piorunowego i kwasu izocyjanowego, a także ich soli; |
| organisk kemi | chemia organiczna(chemia, chemiczny) dział chemii zajmujący się związkami organicznymi jak np. węglowodory czy alkohole; |
| oorganisk [~t ~a] adjektiv | nieorganicznyadjective |
| oorganisk kemi | chemia nieorganiczna(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (chemia, chemiczny) dział chemii dotyczący wszystkich substancji, w których nie występuje wiązanie węgiel-wodór |
