Lengyel-Svéd szótár »
liczba svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| liczba (językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) w deklinacji: kategoria gramatyczna wynikająca z liczności elementów, które dany wyraz określa noun | numerus [~et; pl. ~]substantiv |
| liczba (matematyka, matematyczny) pojęcie będące w najprostszym przypadku abstrakcyjną reprezentacją liczebności zbioru lub poziomu jakiejś wielkości (np. fizycznej); noun | tal [~et; pl. ~]substantiv |
| liczba grupa o określonej liczebności | numerär [~t, ~a] |
| liczba noun grupa o określonej liczebności | antal [~et; pl. ~]substantiv mängd [~en ~er]substantiv |
| liczba noun zapis liczby (1.1) | tal [~et; pl. ~]substantiv |
| liczba atomowa (fizyka, fizyczny) liczba określająca, ile protonów znajduje się w jądrze danego atomu; noun | atomnummer [-numret; pl. ~, best. pl. -numren]substantiv |
| liczba bogata | |
| liczba całkowita (matematyka, matematyczny) liczba należąca do zbioru liczb naturalnych dodatnich lub zbioru liczb przeciwnych do nich, a także liczba 0; noun | heltal [~et; pl. ~]substantiv |
| liczba doskonała | |
| liczba mnoga (gramatyka) w deklinacji: cecha wyrazu opisującego więcej niż jeden element | plural [~t, ~a] |
| liczba mnoga (gramatyka) w deklinacji: cecha wyrazu opisującego więcej niż jeden element noun | pluralissubstantiv |
| liczba naturalna (matematyka, matematyczny) (rzadki, rzadko używany) liczba z ciągu 1, 2, 3, … | |
| liczba naturalna (matematyka, matematyczny) liczba z ciągu 0, 1, 2, 3, …; | |
| liczba niewymierna (matematyka, matematyczny) liczba rzeczywista niedająca się zapisać w postaci ilorazu liczb całkowitych; | |
| liczba pierwsza (matematyka, matematyczny) liczba naturalna, która ma dokładnie dwa dzielniki naturalne: jedynkę i siebie samą; noun | primtal [~et; pl. ~]substantiv |
| liczba podwójna (gramatyka) w deklinacji: cecha wyrazu opisującego dokładnie dwa elementy, różna od liczby mnogiej; noun | dualis [~en]substantiv |
| liczba pojedyncza (gramatyka) cecha wyrazu oznaczająca, iż odnosi się on do jednej osoby lub jednej rzeczy; | singular [~t, ~a] |
| liczba pojedyncza (gramatyka) cecha wyrazu oznaczająca, iż odnosi się on do jednej osoby lub jednej rzeczy; noun | ental [~et; pl. ~]substantiv |
| liczba porządkowa (matematyka, matematyczny) zwykle w lm: zbiór dobrze uporządkowany, będący kanonicznym reprezentantem pewnej klasy izomorficzności dobrych porządków | |
| liczba porządkowa (oficjalnie) liczba naturalna, używana do określenia pozycji w pewnej kolejności | |
| liczba rzeczywista (matematyka, matematyczny) liczba wymierna (ułamek) lub dowolna liczba pomiędzy liczbami wymiernymi; | |
| liczba urojona (matematyka, matematyczny) liczba, której kwadrat jest liczbą rzeczywistą niedodatnią | |
| liczba wymierna (matematyka, matematyczny) liczba dająca się przedstawić jako ułamek liczb całkowitych; | |
| liczba zespolona (matematyka, matematyczny) liczba postaci a+bi, gdzie a i b to liczby rzeczywiste, a i reprezentuje jednostkę urojoną; |
