im svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| im im… tym – wskazuje zwiększanie się jednej cechy wraz ze wzrostem drugiej lub proporcjonalną zależność jednej zmiany względem drugiej | |
| imadło (technologia, technika, techniczny) przyrząd, który służy do mocowania przedmiotów poddawanych obróbce lub w trakcie montażu; noun | skruvstäd [~et; pl. ~]substantiv |
| imaginacja noun wytwór wyobraźni, przedstawienie sobie czegoś | fantasi [~n ~er]substantiv |
| imaginacja noun zdolność do tworzenia obrazów za pomocą wyobraźni; fantazjowanie | fantasi [~n ~er]substantiv |
| imago (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) owad dorosły, ostateczna postać owada; noun | imago [~n]substantiv |
| imago (psychologia, psychologiczny) idealny obraz określonej osoby wytworzony we wczesnym dzieciństwie, projektowany później na inne osoby z otoczenia noun | imago [~n]substantiv |
| imam noun uczony duchowny muzułmański, przywódca religijny; | imam [~en ~er]substantiv |
| imbecyl (medycyna, medyczny) ktoś z niedorozwojem umysłowym adjective | dum [~t ~ma]adjektiv |
| imbir (botanika, botaniczny) Zingiber Boehm., rodzaj roślin wieloletnich, pochodzących z Azji i Australii; noun | ingefära [~n]substantiv |
| imbir (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) przyprawa z imbiru lekarskiego, Zingiber officinale Rosc., w formie świeżego kłącza lub proszku noun | ingefära [~n]substantiv |
| imbir lekarski noun | ingefära [~n]substantiv |
| imieniny noun dzień patrona określonego imienia; dzień, który jest świętem dla osób o danym imieniu; | namnsdag [~en ~ar]substantiv |
| imienniczka noun | namne [~n namnar]substantiv |
| imiennie adverb określając kogoś z imienia (i nazwiska) | nämligenadverb |
| imiennik noun ktoś, kto ma takie samo imię, jak dana osoba | namne [~n namnar]substantiv |
| imienny związany z imieniem i nazwiskiem; wskazujący kogoś z imienia i nazwiska; zawierający nazwisko | |
| imiesłów (gramatyka) forma czasownika używana jako przymiotnik lub przysłówek; noun | particip [~et; pl. ~]substantiv |
| imiesłów czasu przeszłego noun | perfektparticip [~et; pl. ~]substantiv |
| imiesłów przymiotnikowy bierny (gramatyka) forma czasownika, która odnosi się do przedmiotu czynności, której przedmiot ten został poddany, np. widziany, pisany, myty; noun | perfektparticip [~et; pl. ~]substantiv |
| imiesłów przymiotnikowy czynny (gramatyka) imiesłów, który określa podmiot zdania jako wykonawcę innej czynności, równoczesnej z czynnością orzeczenia zdania noun | particip [~et; pl. ~]substantiv |
| imigracja noun napływ cudzoziemców do jakiegoś kraju w celu osiedlenia się w nim | immigration [~en]substantiv invandring [~en ~ar]substantiv |
| imigracyjny noun związany z imigracją, należący do niej | immigration [~en]substantiv |
| imigrant noun osoba przybywająca do jakiegoś kraju w celu osiedlenia się w nim | immigrant [~en ~er]substantiv invandrare [~n; pl. ~, best. pl. -vandrarna]substantiv |
| imigrantka noun | invandrare [~n; pl. ~, best. pl. -vandrarna]substantiv |
| imigrować verb przybywać do obcego kraju w celu osiedlenia | immigrera [~de ~t]verb invandra [~de ~t]verb |
| imitacja (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) technika polifoniczna polegająca na powtórzeniu melodii z jednego głosu przez inny; noun | efterapning [~en ~ar]substantiv |
| imitacja noun czynność polegająca na udawaniu, naśladowaniu czegoś; naśladowanie | efterapning [~en ~ar]substantiv |
| imitacja noun rzecz udająca, naśladująca inną rzecz | efterapning [~en ~ar]substantiv |
| imitować naśladować coś lub kogoś | |
| imitować verb naśladować coś lub kogoś | efterbilda [~de ~t]verb efterlikna [~de ~t]verb härma [~de ~t]verb imitera [~de ~t]verb |
| imię noun imię (1.1) i nazwisko | förnamn [~et; pl. ~]substantiv namn [~et; pl. ~]substantiv |
| imię noun indywidualna nazwa osoby i stworzeń wyższych (anioła, boga, diabła itd.), zwierzęcia, rośliny itp.; | förnamn [~et; pl. ~]substantiv |
