em svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| em noun nazwa litery m/M | fyrkant [~en ~er]substantiv |
| emalia (technologia, technika, techniczny) masa szklista do pokrywania wyrobów głównie metalowych w celach dekoracyjnych lub ochronnych noun | emalj [~en ~er]substantiv |
| emancypacja (społeczny) uwolnienie się od zależności i zdobycie lepszej pozycji w strukturze społecznej noun | emancipation [~en]substantiv |
| emanować verb promieniować, wydzielać coś z siebie | emanera [~de ~t]verb |
| Emanuel imię męskie; | |
| embargo noun zakaz opuszczania przez obce statki handlowe portów albo wód terytorialnych danego państwa | embargo [~t ~n]substantiv |
| embargo noun zakaz przywozu lub wywozu określonych towarów do lub z danego państwa ogłaszany przez inne państwo lub organizację międzynarodową; | embargo [~t ~n]substantiv |
| embargo noun zakaz publikowania w środkach masowego przekazu jakiejś wiadomości przed określonym dniem i określoną godziną | embargo [~t ~n]substantiv |
| embargo noun zarekwirowanie w czasie wojny mienia (statków, przedmiotów zaopatrzenia wojennego itp.) państwa neutralnego | embargo [~t ~n]substantiv |
| emblemat noun kompozycja plastyczna symbolizująca coś, np. organizację, ideę | emblem [~et; pl. ~]substantiv |
| emblematyczny (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) związany z emblematem – gatunkiem literackim adjective | emblematisk [~t ~a]adjektiv |
| emblematyczny adjective taki, który coś symbolizuje | emblematisk [~t ~a]adjektiv |
| embriologia (biologia, biologiczny) nauka zajmująca się rozwojem zarodkowym organizmów zwierzęcych (w tym człowieka) i roślinnych; noun | embryologi [~n]substantiv |
| embrion (zoologia, zoologiczny) (medycyna, medyczny) (biologia, biologiczny) organizm ludzki lub zwierzęcy w stadium rozwojowym poprzedzającym poród bądź wyklucie się noun | embryo [~t ~n]substantiv |
| embrionalny (biologia, biologiczny) zarodkowy adjective | embryonal [~t ~a]adjektiv |
| ementaler (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) rodzaj szwajcarskiego sera podpuszczkowego, twardego, dojrzewającego, o słodkim smaku noun | Emmentaler [~n]substantiv |
| emeryt noun osoba, która przepracowała ustawowo wymaganą liczbę lat i osiągnąwszy wymagany wiek, przestała pracować i otrzymuje emeryturę | pensionär [~en ~er]substantiv |
| emerytka noun | pensionär [~en ~er]substantiv |
| emerytowany będący na emeryturze; otrzymujący emeryturę | |
| emerytura noun okresowe świadczenia pieniężne (pensja) otrzymywane za przepracowanie ustawowej liczby lat lub po osiągnięciu wymaganego wieku; | pension [~en ~er]substantiv |
| emfaza noun przesada w mówieniu polegająca na nadmiernym pokazywaniu uczuć | emfas [~en ~er]substantiv |
| emigracja noun wyjazd z ojczystego kraju do innego państwa w celu osiedlenia się w nim | emigration [~en]substantiv utvandring [~en ~ar]substantiv |
| emigrant noun ktoś, kto na stałe lub na pewien okres czasu zamieszkał poza swoją ojczyzną | emigrant [~en ~er]substantiv |
| emigrować verb wyjeżdżać z kraju ojczystego w celu osiedlenia się w obcym państwie | emigrera [~de ~t]verb |
| Emil imię męskie; | |
| Emilia imię żeńskie; | |
| eminencja noun tytuł przysługujący kardynałom, wielkiemu mistrzowi Zakonu Maltańskiego, niektórym patriarchom i metropolitom prawosławnym, w Polsce również prymasowi; | eminens [~en ~er]substantiv |
| eminentny (książkowy) wybitny, znakomity adjective | eminent [n. ~, ~a]adjektiv |
| emir noun tytuł książęcy przysługujący władcom w państwach arabskich | emir [~en ~er]substantiv |
| emiracki adjective odnoszący się do Zjednoczonych Emiratów Arabskich, państwa na Półwyspie Arabskim | emiratisk [~t ~a]adjektiv |
| emirat (administracja) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) terytorium podległe władzy emira noun | emirat [~et; pl. ~]substantiv |
| Emiratczyk noun obywatel Zjednoczonych Emiratów Arabskich | emiratier [~n; pl. ~]substantiv |
| emisariusz noun tajny wysłannik polityczny | emissarie [~n ~r]substantiv |
| emisja (ekonomia, ekonomiczny) puszczanie w obieg znaczków pocztowych, pieniędzy, papierów wartościowych itp. noun | emission [~en ~er]substantiv |
| emisja (fizyka, fizyczny) wypuszczanie przez ciało cząstek (np. promieniowania, elektronów) noun | emission [~en ~er]substantiv |
