eminens lengyelül

Svéd	Lengyel
eminens [~en ~er] substantiv	eminencjanoun tytuł przysługujący kardynałom, wielkiemu mistrzowi Zakonu Maltańskiego, niektórym patriarchom i metropolitom prawosławnym, w Polsce również prymasowi;
grå eminens	szara eminencja(związek frazeologiczny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) osoba zakulisowo sprawująca władzę lub skrycie i anonimowo wpływająca na podejmowanie istotnych decyzji, zarazem nie pełniąca funkcji adekwatnych do tych czynności

Korábban kerestél rá