Lengyel | Svéd |
---|---|
efekt noun osiągnięcie, wynik | effekt [~en ~er]substantiv inverkan [best. ~; i pl. används -verkningar]substantiv resultat [~et; pl. ~]substantiv utfall [~et; pl. ~]substantiv verkan [best. ~; i pl. används verkningar]substantiv |
efekt noun wrażenie | effekt [~en ~er]substantiv intryck [~et; pl. ~]substantiv |
efekt cieplarniany (meteorologia, meteorologiczny) zjawisko podwyższania temperatury Ziemi powodowane przez gazy cieplarniane; noun | drivhuseffekt [~en ~er]substantiv växthuseffekt [~en ~er]substantiv |
efekt domina (dosłownie) efekt polegający na tym, że po ustawieniu kamieni domina pionowo obok siebie popycha się stojący na końcu kamień, a ten, przewracając się, uderza w kamień sąsiedni, co skutkuje jego przewróceniem i uderzeniem w kamień następny itd.. noun | dominoeffekt [~en ~er]substantiv |
efekt domina (przenośnie, przenośnia) określenie sytuacji, w której jedno zdarzenie uruchamia szereg następujących po sobie, wynikających jedno z drugiego zdarzeń, zazwyczaj gwałtownych, niemożliwych do opanowania noun | dominoeffekt [~en ~er]substantiv |
efekt szklarniowy noun | växthuseffekt [~en ~er]substantiv |
efekt uboczny noun dodatkowa, niepożądana i inna od oczekiwanej, reakcja organizmu pacjenta na dany lek | biverkning [~en ~ar]substantiv |
efekt założyciela | |
efektowny adjective sprawiający zadziwiająco dobre wrażenie | effektfull [~t ~a]adjektiv |
efektywnie od: efektywny | |
efektywność noun bycie wydajnym; zdolność osiągania dobrego wyniku | effektivitet [~en]substantiv |
efektywny adjective istotny, rzeczywisty | effektiv [~t ~a]adjektiv |
efektywny adjective skuteczny, wydajny | effektiv [~t ~a]adjektiv |
defekt uszkodzenie, usterka, wada, niedostatek fizyczny | |
prefektura noun | prefektur [~en ~er]substantiv |
refektarz (architektura, architektoniczny) pomieszczenie klasztorne przeznaczone do spożywania posiłków; | |
refektarz (architektura, architektoniczny) pomieszczenie klasztorne przeznaczone do spożywania posiłków; noun | refektorium [refektoriet refektorier]substantiv |
uefektywnianie (rzeczownik odczasownikowy) od uefektywniać; czynienie czegoś bardziej efektywnym noun | effektivering [~en ~ar]substantiv effektivisering [~en ~ar]substantiv |
uefektywniać verb czynić coś bardziej efektywnym | effektivera [~de ~t]verb effektivisera [~de ~t]verb |
uefektywnienie (rzeczownik odczasownikowy) od uefektywnić, uczynienie czegoś bardziej efektywnym noun | effektivering [~en ~ar]substantiv effektivisering [~en ~ar]substantiv |
uefektywnienie noun usprawnienie, które czyni coś bardziej efektywnym | effektivering [~en ~ar]substantiv effektivisering [~en ~ar]substantiv |
uefektywnić verb uczynić coś bardziej efektywnym | effektivera [~de ~t]verb effektivisera [~de ~t]verb |