dok w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| dok (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) basen portowy lub pływająca konstrukcja, zapewniające utrzymanie położenia statku w stałej pozycji | |
| dokazywanie noun | okynne [~t]substantiv |
| dokazywać (książkowy) osiągać zamierzony cel verb | uträtta [~de ~t]verb |
| dokazywać (potocznie, potoczny) bawić się w sposób nieskrępowany, płatać figle verb | muddra [~de ~t]verb |
| dokazywać verb | husera [~de ~t]verb |
| dokonanie noun osiągnięcie, sukces | bedrift [~en ~er]substantiv |
| dokonany (gramatyka) opisujący czynność, która się zakończyła | |
| dokonać verb | prestera [~de ~t]verb |
| dokonać verb wykonać, stworzyć coś ważnego, istotnego dla jakiejś dziedziny | förverkliga [~de ~t]verb |
| dokonać verb zrobić coś do końca, wykonać jakąś funkcję, czynność | fullborda [~de ~t]verb |
| dokonywać verb | fullborda [~de ~t]verb |
| dokonywać przeglądu verb | serva [~de ~t]verb |
| dokoła adverb | kringadverb |
| doktor (potocznie, potoczny) (grzecznościowy) lekarz noun | doktor [~n ~er ]substantiv |
| doktor noun stopień naukowy; | doktor [~n ~er ]substantiv |
| doktorant noun osoba na studiach doktoranckich, ubiegająca się o stopień naukowy doktora | doktorand [~en ~er]substantiv |
| doktorantka noun forma żeńska od: doktorant | doktorand [~en ~er]substantiv |
| doktorat (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) praca naukowa prowadzona lub napisana celem zdobycia stopnia doktora noun | doktorsavhandling [~en ~ar]substantiv |
| doktorat (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) uzyskany stopień doktora w danej dziedzinie noun | doktorsgrad [~en ~er]substantiv |
| doktryna noun podstawowe założenia i twierdzenia jakiejś dziedziny wiedzy lub ideologii | doktrin [~en ~er]substantiv |
| dokuczanie noun wyrządzanie przykrości komuś | förargelse [~n ~r]substantiv |
| dokuczać verb | hacka [~de, ~t]verb |
| dokuczać verb sprawiać przykrość, kłopoty lub ból | förarga [~de ~t]verb |
| dokuczliwy | |
| dokuczliwy adjective lubiący dokuczać | besvärlig [~t ~a]adjektiv |
| dokuczliwy verb przykry do znoszenia, trudny do wytrzymania, dotkliwy | tjata [~de ~t]verb |
| dokument noun materiał w postaci papierowej potwierdzający coś; | dokument [~et; pl. ~]substantiv |
| dokumentacja noun zbiór dokumentów służących do uzasadnienia bądź udowodnienia czegoś | dokumentation [~en ~er]substantiv |
| dokumentalista noun | dokumentalist [~en ~er]substantiv |
| dokumentalistka noun | dokumentalist [~en ~er]substantiv |
| dokumentalny adjective opierający się na dokumentach lub faktach wziętych z życia, (także, też) mający wartość dokumentu | dokumentarisk [~t ~a]adjektiv |
| dokumentować verb składać dowody; zbierać i przedstawiać dokumenty na potwierdzenie czegoś | dokumentera [~de ~t]verb |
| dokąd … pytajny, służący do pytania o miejsce, w którego kierunku odbywa się ruch | |
| dokąd adverb … pytajny, służący do pytania o miejsce, w którego kierunku odbywa się ruch | varthänadverb |
| dokąd … względny, służący do łączenia zdania głównego z podrzędnym, gdy zdanie podrzędne określa miejsce, w którego kierunku odbywa się ruch | |
| dokądś adverb …w wyrażeniu zastępujący kierunek dokładnie nieznany, będący jednocześnie celem | någonstansadverb någonvartadverb |
| dokładnie w sposób dokładny, precyzyjny, staranny; z dbałością o szczegóły | |
| dokładność noun cecha tego, co dokładne | exakthet [~en]substantiv |
