bój svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| bój noun starcie zbrojne walczących stron | batalj [~en ~er]substantiv |
| bójka noun awantura połączona z biciem; | slagsmål [~et; pl. ~]substantiv |
| bakteriobójczy (medycyna, medyczny) taki, który powstrzymuje rozwój bakterii, niszczy je | |
| bramka samobójcza (sport, sportowy) w piłce nożnej, hokeju itp.: gol, który padł po strzale zawodnika (zwykle nieumyślnym) do własnej bramki noun | självmål [~et; pl. ~]substantiv |
| bratobójstwo (książkowy) zabójstwo brata lub innego krewnego, także kogoś, z kim jest się związanym przyjaźnią, przynależnością do jednej grupy itp. noun | brodermord [~et; pl. ~]substantiv |
| chwastobójczy (rolnictwo, rolniczy) (chemia, chemiczny) przeznaczony do zwalczania chwastów noun | herbicid [~en ~er]substantiv |
| dzieciobójca (książkowy) zabójca dziecka lub dzieci | |
| dzieciobójczy (geografia, geograficzny) związany z dzieciobójstwem, dotyczący dzieciobójstwa | |
| dzieciobójczyni kobieta, która zabiła własne dziecko | |
| dzieciobójstwo (książkowy) zabójstwo dziecka, najczęściej własnego; | |
| dziesięciobój (sport, sportowy) dyscyplina sportowa w której współzawodniczy się w dziesięciu różnych konkurencjach, a zwycięża ten kto łącznie zdobędzie najwięcej punktów; noun | tiokamp [~en ~er]substantiv |
| grzybobójczy taki, który zabija grzyby i zapobiega ich rozwojowi oraz pojawieniu się | |
| królobójca noun zabójca króla | kungamördare [~n; pl. ~, best. pl. -mördarna]substantiv |
| ludobójczy związany z ludobójstwem, właściwy ludobójstwu | |
| ludobójstwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zbrodnia przeciwko ludzkości polegająca na celowym wyniszczaniu całych narodów lub ich części (grup etnicznych / religijnych / rasowych) poprzez zabójstwa jak i tworzenie warunków życia obliczonych na fizyczne wyniszczenie; noun | folkmord [~et; pl. ~]substantiv |
| matkobójca (książkowy) zabójca własnej matki | |
| nabój (wojskowość, wojskowy) jednostka amunicji broni palnej w formie metalowego walca zawierającego pocisk oraz materiał wybuchowy; | |
| nabój noun | ammunition [~en]substantiv |
| obój (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) rodzaj instrumentu dętego drewnianego z grupy aerofonów dwustroikowych; noun | oboe [~n ; pl. ~r ]substantiv |
| ojcobójca (książkowy) zabójca własnego ojca noun | fadermördare [~n; pl. ~, best. pl. -mördarna]substantiv |
| owadobójczy adjective używany do zabijania owadów | insektsdödandeadjektiv |
| pięciobój (sport, sportowy) dyscyplina sportowa, która składa się z pięciu części; noun | femkamp [~en ~er]substantiv |
| podbój noun wkroczenie i opanowanie terenów zajmowanych przez kogoś innego | erövring [~en ~ar]substantiv |
| przebój (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (telewizja, telewizyjny) coś bardzo popularnego, szczególnie w odniesieniu do utworów muzycznych | |
| rozbój (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) napad bandycki w celu ograbienia; noun | röveri [~et ~er]substantiv |
| rozbójnik (przestarzałe, przestarzały) osoba parająca się rozbojem noun | stråtrövare [~n; pl. ~, best. pl. -rövarna]substantiv |
| samobójca noun osoba próbująca zabić samą siebie | självmördare [~n; pl. ~, best. pl. -mördarna]substantiv |
| samobójczy adjective dotyczący samobójstwa lub samobójcy, mający na celu samobójstwo | självmordsbenägen [-benäget -benägna]adjektiv |
| samobójczyni noun kobieta celowo zabijająca samą siebie | självmördare [~n; pl. ~, best. pl. -mördarna]substantiv |
| samobójstwo noun zabicie samego siebie; | självmord [~et; pl. ~]substantiv |
| siedmiobój (sport, sportowy) dyscyplina lekkoatletyczna, składająca się z siedmiu konkurencji noun | sjukamp [~en ~er]substantiv |
| skrytobójca (książkowy) osoba, która popełnia skrytobójstwo; zabija podstępnie, zza węgła, z ukrycia noun | lönnmördare [~n; pl. ~, best. pl. -mördarna]substantiv |
| skrytobójstwo noun morderstwo popełnione z ukrycia, tak, by sprawca pozostał nieznany | lönnmord [~et; pl. ~]substantiv |
| ubój noun zabijanie zdrowych zwierząt hodowlanych dla mięsa | slakt [~en ~er]substantiv |
| wybój noun zagłębienie w nawierzchni drogi wyjeżdżone kołami pojazdów lub wybite kopytami zwierząt | gupp [~et; pl. ~]substantiv |
| zabójca noun | dråpare [~n; pl. ~, best. pl. dråparna]substantiv |
| zabójca noun ktoś, kto zabił lub zabija | mördare [~n; pl. ~, best. pl. mördarna]substantiv |
| zabójczy (potocznie, potoczny) świetny, wystrzałowy | |
| zabójczy adjective powodujący śmierć | dödlig [~t ~a]adjektiv |
| zabójczyni (książkowy) kobieta, która kogoś zabiła lub zabija noun | mörderska [~n mörderskor]substantiv |
