Lengyel-Svéd szótár »
a svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| abbé noun tytuł honorowy we francuskim Kościele katolickim; | abbot [~en ~ar]substantiv |
| ABC noun podstawy czegoś | abc-bok [~en abc-böcker]substantiv |
| abchaski (językoznawstwo, językoznawczy) język używany w Abchazji; noun | abchaziska [~n abchaziskor]substantiv |
| abchaski noun związany z Abchazją, dotyczący Abchazji lub jej mieszkańców | abchaziska [~n abchaziskor]substantiv |
| Abchaz mieszkaniec Abchazji; | |
| Abchaz noun mieszkaniec Abchazji; | abchazier [~n; pl. ~]substantiv |
| Abchazja (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (administracja) formalnie republika autonomiczna wchodząca w skład Gruzji; noun | Abchaziensubstantiv |
| Abchazka noun mieszkanka Abchazji | Abchaziensubstantiv |
| Abdera (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) starożytne miasto, kolonia grecka w południowej Tracji nad Morzem Egejskim, niedaleko ujścia rzeki Nestos | |
| abderyta (historia, historyczny, historycznie) mieszkaniec miasta Abdera w Tracji uchodzący w opinii starożytnych Greków za uosobienie głupoty, filisterstwa i kołtuństwa | |
| Abdiasz (biblijny) postać biblijna, prorok; | |
| abdukcja (fizjologia, fizjologiczny) odchylenie kończyny od osi ciała; | |
| abdukcyjny (medycyna, medyczny) (anatomia, anatomiczny) związany z abdukcją | |
| abduktor (anatomia, anatomiczny) mięsień odciągający kończynę od ciała; | |
| abdykacja noun zrzeczenie się władzy, rezygnacja monarchy z tronu; ; (zobacz) też abdykacja w Encyklopedii staropolskiej | abdikation [~en ~er]substantiv |
| abdykować (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zrzekać się władzy monarszej; dokonywać abdykacji verb | abdikera [~de ~t]verb avgå [-gick, -gått, -gången -gånget -gångna, pres. -går]verb |
| abecadlarz (przestarzałe, przestarzały) skorowidz noun | förteckning [~en ~ar]substantiv |
| abecadło (językoznawstwo, językoznawczy) zbiór wszystkich liter ułożony w ogólnie przyjętym porządku noun | ABC [abc:et; pl. abc:n el. abc, best. pl. abc:na]substantiv |
| abecedariusz noun skorowidz | register [registret; pl. ~, best. pl. registren]substantiv |
| Abel imię męskie; | |
| abelkowy (dawniej, dawny) związany z abelkiem; wykonany z abelka | |
| abelowy | |
| Aberdeen (geografia, geograficzny) miasto w północno-wschodniej Szkocji (Wielka Brytania); | |
| aberracja (astronomia, astronomiczny) pozorne odchylenie ciał niebieskich od ich rzeczywistego położenia wywołane ruchem Ziemi po orbicie albo jej obrotem; noun | aberration [~en ~er]substantiv |
| aberracja (erudycyjny) odchylenie od normalnego stanu; nieprawidłowość; noun | aberration [~en ~er]substantiv |
| aberracja (optyka, optyczny) wada soczewek powodująca nieostrość, zabarwienie bądź zniekształcenie obrazu; wada odwzorowywania obrazu przez układy optyczne; noun | aberration [~en ~er]substantiv |
| abetalipoproteinemia (medycyna, medyczny) choroba genetyczna, dziedziczona autosomalnie recesywnie, spowodowana niedoborem apoB; | |
| Abidżan (geografia, geograficzny) miasto, siedziba rządu Wybrzeża Kości Słoniowej; | |
| Abigail imię żeńskie; | |
| abiogeneza (biologia, biologiczny) spontaniczne powstawanie życia z materii nieożywionej; | |
| abiotyczny nieożywiony | |
| abisalny | |
| Abisyńczyk (etnografia, etnograficzny) (historia, historyczny, historycznie) mieszkaniec Abisynii adjective | abessinsk [~t ~a]adjektiv |
| Abisynia (geografia, geograficzny) (dawniej, dawny) Etiopia; noun | Abessiniensubstantiv |
| Abisynka (etnografia, etnograficzny) (historia, historyczny, historycznie) mieszkanka Abisynii adjective | abessinsk [~t ~a]adjektiv |
| abisyński (historia, historyczny, historycznie) związany z Abisynią ((współcześnie) Etiopia) adjective | abessinsk [~t ~a]adjektiv |
| abiturient noun uczeń kończący szkołę średnią, przystępujący do matury; | abiturient [~en ~er]substantiv |
| ablacja (geologia, geologiczny) niszczenie powierzchni lądu albo lodowca wskutek działania czynników zewnętrznych noun | ablation [~en ~er]substantiv |
| ablatiwus noun | ablativ [~en ~er]substantiv |
