łam svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| odłamywać verb oddzielać część od całości poprzez łamanie | bryta [bröt, brutit, bruten brutet brutna, pres. bryter]verb |
| oszałamiający adjective | översvallandeadjektiv |
| oszałamiać verb wywierać silne wrażenie | bedöva [~de ~t]verb |
| oszałamiać verb wywoływać stan częściowej utraty przytomności; wprowadzać w stan zamroczenia | bedöva [~de ~t]verb |
| połamania nóg życzenie powodzenia wyrażone à rebours, mające zaklinać rzeczywistość; zwykle komuś, kto wychodzi na scenę | |
| przełamać verb | bryta [bröt, brutit, bruten brutet brutna, pres. bryter]verb |
| rozłam verb | spjälka [~de ~t]verb |
| rozłam noun utrata jedności | brott [~et; pl. ~]substantiv |
| szałamaja (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dawny instrument muzyczny wydający przenikliwe dźwięki, rodzaj piszczałki z bocznymi otworami; pochodzący z Azji; noun | skalmeja [~n skalmejor]substantiv |
| ułamek (matematyka, matematyczny) zapis dzielenia za pomocą poziomej kreski rozdzielającej dzielną od dzielnika (zwanych w tej sytuacji licznikiem i mianownikiem) noun | bråk [~et; pl. ~]substantiv |
| ułamek noun fragment całości | bråk [~et; pl. ~]substantiv bråkdel [~en ~ar]substantiv |
| ułamek niewłaściwy (matematyka, matematyczny) ułamek, w którym licznik jest większy lub równy mianownikowi | |
| w ułamku | |
| współczynnik załamania (fizyka, fizyczny) stosunek prędkości fazowej w ośrodku odniesienia do prędkości fazowej w opisywanym ośrodku; noun | brytningsindex [~et; pl. ~]substantiv |
| wykrywacz kłamstw (potocznie, potoczny) wariograf, poligraf noun | lögndetektor [~n ~er]substantiv |
| wyłamywać odłączać lub usuwać coś łamiąc | |
| wyłamywać verb odłączać lub usuwać coś łamiąc | bända [bände, bänt, bänd n. bänt, pres. bänder]verb |
| włamanie noun napad rabunkowy połączony z wyłamaniem urządzeń zamykających | inbrott [~et; pl. ~]substantiv |
| włamać dostać się siłą do zamkniętego budynku (pomieszczenia, skrytki, kasy itp.), niszcząc urządzenia zamykające | |
| włamywacz noun złodziej dokonujący kradzieży z włamaniem | inbrottstjuv [~en ~ar]substantiv |
| zakłamany adjective o człowieku: nieszczery, fałszywy, obłudny | förljugen [förljuget förljugna]adjektiv lögnaktig [~t ~a]adjektiv |
| załamanie noun osłabienie lub całkowita utrata odporności psychicznej; stan silnego smutku, depresji | sammanbrott [~et; pl. ~]substantiv |
| załamać | |
| załamek noun | veck [~et; pl. ~]substantiv |
| załamywać verb | bryta [bröt, brutit, bruten brutet brutna, pres. bryter]verb |
| zbałamucić (przestarzałe, przestarzały) pozyskać czyjeś względy w wyniku bałamucenia, skutecznie zawrócić komuś w głowie verb | förföra [förförde, förfört, pres. förför]verb |
| zbałamucić verb spowodować zamieszanie, wprowadzić w błąd | förleda [förledde, förlett, förledd n. förlett, pres. förleder]verb |
| złamanie (medycyna, medyczny) miejsce, w którym złamała się kość noun | brott [~et; pl. ~]substantiv |
| złamanie (rzeczownik odczasownikowy) od złamać noun | brott [~et; pl. ~]substantiv |
| złamany adjective uszkodzony na skutek zgięcia | brusten [brustet brustna]adjektiv |
| złamać verb | kväsa [kväste kväst]verb |
| złamać działaniem fizycznym (wcześniej zginając, naciskając lub uderzając) rozdzielić coś na kilka (zwykle na dwie) części | |
| złamać komuś serce | |
| złamać serce skrzywdzić kogoś, porzucić kogoś, zrobić komuś przykrość |
